انتشار: ۱۵:۳۰ - ۰۷ شهريور ۱۳۹۶
به گزارش تابناک فرهنگی ، هفتم ماه ذی‌الحجه مصادف با سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر (ع) است. نام مبارک امام پنجم محمد بود. لقب آن حضرت «باقر» یا «باقرالعلوم» است. بدین جهت که دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکار ساخت. القاب دیگری مانند «شاکر» و «صابر» و «هادی» نیز برای آن حضرت ذکر کرده‌اند که هریک باز گوی صفتی از آن امام بزرگوار بوده است.

تولد حضرت باقر (ع) در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجری در مدینه اتفاق افتاد. در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سید الشهدا کودکی بود که به چهارمین بهار زندگی‌اش نزدیک می شد.

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال 95 هجری قمری سال درگذشت امام زین العابدین (ع)، آغاز شد و تا سال 114هجری قمری ادامه داشت.

در دوره امامت امام محمد باقر (ع) و فرزندش امام جعفر صادق (ع) مسائلی مانند انقراض امویان و بر سر کار آمدن عباسیان و پیدا شدن مشاجرات سیاسی و ظهور سرداران و مدعیانی مانند ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانی و دیگران مطرح شد.

امام محمد باقر (ع) و پس از وی امام جعفر صادق (ع) از موقعیت مساعد روزگار سیاسی، برای نشر تعلیمات اصیل اسلامی و معارف حق بهره بردند و دانشگاه تشیع و علوم اسلامی را پایه ریزی کردند.

این امامان بزرگوار و بعد شاگردانشان وارثان و نگهبانان حقیقی تعلیمات پیامبر (ص) و ناموس و قانون عدالت بودند. می بایست به تربیت شاگردانی عالم و عامل و یارانی شایسته و فداکار دست می‌زدند و فقه آل محمد (ص) را جمع و تدوین و تدریس می‌کردند. به همین جهت محضر امام باقر (ع) مرکز علما و دانشمندان و راویان حدیث و خطیبان و شاعران بنام بود.

امام پنجم می‌خواست سنت‌های جدش رسول الله (ص) را عملا در بین مردم زنده کند و مکارم اخلاقی را به مردم تعلیم دهد. در روزهای گرم برای رسیدگی به مزارع و نخلستان‌ها بیرون می رفت و با کارگران و کشاورزان کار می کرد و ماحصلش را در راه خدا انفاق می‌کردند.

حضرت امام محمد باقر ( ع ) 19 سال و 10 ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین (ع) زندگی کرد و در تمام این مدت به انجام دادن وظایف خطیر امامت، نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامی، تعلیم شاگردان، رهبری اصحاب و مردم، اجرا کردن سنت‌های جد بزرگوارش در میان خلق، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبری و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعی و امام معصوم پرداخت.

سرانجام در هفتم ذی‌الحجه سال 114 هجری قمری در سن 57 سالگی در مدینه با توطئه هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست. پیکر مقدسشان را در قبرستان بقیع کنار پدر بزرگوارش به خاک سپردند.

بر این اساس ازبیانات مقام معظم رهبری در کتاب انسان 250 ساله درباره زندگی سیاسی ـ مبارزاتی ائمه معصومین علیهم السلام درباره امام محمد باقر (ع) عنوان شده است:

زندگی امام باقر (ع) به دو نکته اساسی تقسیم بندی شده است که عبارتند از:

1) مبارزه آن حضرت با تحریف در معارف اسلامی و احکام اسلامی. مقصود از مبارزه با تحریف این است که دین مقدس اسلام اساساً با معارف و احکامی که دارد و با آیات قرآن برای جامعه اسلامی خصوصیاتی را و شرایطی را مقرر کرده، برای دنیای انسانی و زندگی بشر که اگر مردمی آن معارف را بدانند و به آن پایبند باشند، ممکن نیست بعضی چیزها (حکومت ستمگران و فجار و ...) را تحمل کنند. اما در دورانی زمامدارانی به عنوان خلافت پیامبر بر سر کار آمدند که شایسته آن مسند نبودند؛ به دلیل وجود ظلم، فساد و تبعیض و انحراف های گوناگون به شیوه های مختلف (فریب دادن چهره های موجّه و فقها و علما، ...)

2) تشکل؛ یعنی تغییر فرهنگی و مبارزه فرهنگی به دو شیوهء «پاشیدن بذر معارف اسلامی و حفظ آن». لذا یکی از کارهای حضرت این بود که افرادی را از شاگردان و دوستان خود تربیت کند، بالا بیاورد، به صورت اختصاصی آنها را مورد توجه قرار بدهد، بعد آنها را به همدیگر وصل کند و در سرتاسر دنیای اسلام آنها را به عنوان یک قطب، رکن، به عنوان وکیل و نائب خود بگذارد که آنها کار آن حضرت را دنبال کنند و ادامه تبلیغات آن حضرت را به عهده بگیرند.

این «سازماندهی پنهانی» امام باقر بود که از زمان قبل از امام باقر (ع) شروع شده بود، اما در زمان آن حضرت هیجان بیشتری پیدا کرد و البته در زمان امام صادق و امام موسی بن جعفر به اوج خودش رسید.

انسان 250 ساله؛ بیانات مقام معظم رهبری درباره زندگی سیاسی ـ مبارزاتی ائمه معصومین علیهم السلام، انتشارات صهبا،
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: