خوب و بد نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر

وی ادامه داد: فکر می‌کنم زیباسازی هرچه جلوتر آمده، تخصصی‌تر شده است و صاحب‌نظران با برگزاری نشست‌هایی پربار می‌توانند به قوام این موضوع کمک کنند. هرقدر جلوتر برویم بهتر می‌توان روی تأثیر هنر بر شهر تأکید کرد. ما نمی‌توانیم طرح‌های 20 سال پیش را اجرا کنیم و انتظار داشته باشیم که جواب بدهد.

این استاد دانشگاه درباره‌ی لزوم رعایت حق کپی‌رایت در اجرای این طرح گفت: درست است که در کشور ما حق کپی‌رایت رعایت نمی‌شود، اما هر نهاد دولتی که بتواند این مسأله را رعایت کند در نهادینه کردن آن کمک کرده است. «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» در حالت اضطرار اجرا شد، ولی اگر به اصطلاح، همه نهادها به‌دنبال این باشند که کپی‌رایت را رعایت کنند، توقع ما هم از افراد در این زمینه بالا می‌رود و در نهایت، این موضوع نهادینه می‌شود. حقوق مولفان در این زمینه تاکنون ضربه دیده است.

کامرانی درباره‌ی نحوه‌ی انتخاب آثار و هنرمندان این طرح نیز اظهار کرد: فکر نمی‌کنم پشت اجرای این طرح اندیشه سیاسی وجود داشته باشد. حقیقت این است که این طرح تنوع خوب و زیادی با جنبه‌های مثبت و منفی داشت. آثاری از گروه‌ها و دوره‌های مختلف هنری در این طرح دیده می‌شد؛ اما بسیاری از اسامی هم نبودند که احتمالا این موضوع به‌خاطر دسترسی نداشتن به تصاویر خوب بوده است.

او ادامه داد: فکر می‌کنم اگر تقسیم‌بندی محله‌ای در اجرای این طرح در نظر گرفته می‌شد، خیلی بهتر بود، این‌که در هر محله، جریانی معرفی شود و جایابی آثار بیشتر مورد توجه قرار گیرد. گاهی می‌دیدیم که یک اثر به فاصله مکانی کم تکرار شده است، چون بیلبوردها برای شرکت‌های مختلف بود و آن‌ها از انتخاب یکدیگر خبر نداشتند ما به این تکرار می‌رسیدیم.

کامرانی اضافه کرد: البته تنوع هنر جهان و ایران خیلی زیاد است و می‌شد از آثار بیشتر و بهتری در اجرای این طرح استفاده کرد. حتی به نظرم بد نبود که در برخی تابلوها بخشی از اثر به‌نمایش گذشته می‌شد، چون گاهی ابعاد بیلبورد با ابعاد اثر تناسب نداشت و قسمت‌های سفیدی در تابلوها دیده می‌شد که جالب نبود.