با ورود بهمن دان به پرونده سینا تلاش ها برای آزادسازی او آغاز شد و سرانجام این تلاش ها به نتیجه رسید و پسر جوان به پایان کابوس ٨ساله اش نزدیک شد.
یک اشتباه ساده کافی بود تا جوان ورزشکار از اوج شهرت به مخمصه ای بیفتد که ٨ سال از زندگی اش را پشت میله های زندان سر کند. جوان ورزشکار سال ٨٦ به دلیل بدهی مالی به زندان افتاد تا پس از گذشت سال ها با کمک بهمن دان بازیگر سینما و تلویزیون و ستاد دیه کشور شرایط آزادی اش فراهم شود و دوباره به آغوش خانواده اش بازگردد.
سینا پشت میله های زندان در انتظار روزی بود که دوباره طعم آزادی را بچشد. آزادی ای که او هر شب، رویای آن را در خواب می دید اما وقتی چشمانش را باز می کرد خود را پشت میله های زندان می دید. او بازیکن تیم لیگ برتری والیبال شهرشان بود و به همین خاطر مردم شهر او را می شناختند. مشهور بود و در اوج شهرت قرار داشت اما یک تصمیم اشتباه باعث شد همه درهای پیشرفت به رویش بسته شود. دردسرها برای جوان ورزشکار از آن روزی آغاز شد که پدرش بیماری سرطان پیدا کرد و او برای درمانش احتیاج به پول داشت. سینا مجبور شد این پول را از زن جوانی قرض بگیرد اما نمی دانست قرار است قربانی یک دسیسه شوم شود. سال ٨٦ بود که زن جوان از سینا شکایت کرد و برای دریافت پولش او را به زندان انداخت. سال ها از ماجرای زندانی شدن سینا گذشت تا این که بهمن دان بازیگر سینما و تلویزیون در جریان ماجرای تلخی که برای پسر ورزشکار رخ داد قرار گرفت.
بهمن دان در گفت وگویی اختصاصی به «شهروند» درباره ورودش به پرونده سینا گفت: ماه رمضان امسال بود که از طریق یکی از دوستانم که مددکار زندان مرکزی قزوین بود در جریان پرونده سینا قرار گرفتم.
زندگی این ورزشکار پشت میله های زندان تمام فکرم را درگیر خودش کرده بود. برای این که بتوانم به او کمک کنم باید از چند نفر دیگر کمک می گرفتم. اولین شخصی که به ذهنم رسید محمد آب فروش رئیس ستاد دیه استان قزوین بود. با آب فروش از سال ها پیش دوست بودم و می دانستم او برای بازکردن گره از کار مردم همیشه پیشقدم است. وقتی درباره سینا با او صحبت کردم متوجه شدم او هم از مدت ها پیش درجریان ماجرای او بوده و برای گرفتن رضایت از شاکی نیز بارها تلاش کرده است. متاسفانه بدهی سینا به روز حساب می شد. این حکم را دادگاه صادر کرده بود. سال ٨٦ این بدهی ٣٠ میلیون تومان بود اما پس از گذشت ٦ سال به مبلغی بیش از ٨٠ میلیون تومان تبدیل شده بود. این درحالی بود که شاکی رضایت نمی داد و پولش را می خواست.
پایان ٨ سال کابوس
با ورود بهمن دان به پرونده سینا تلاش ها برای آزادسازی او آغاز شد و سرانجام این تلاش ها به نتیجه رسید و پسر جوان به پایان کابوس ٨ساله اش نزدیک شد. بهمن دان درباره آزادی سینا گفت: پس از این که امیدم را از رضایت گرفتن شاکی از دست دادم به سراغ خیرین رفتم. موضوع را با «سیداسدالله جولایی» مدیرکل ستاد دیه کشور درمیان گذاشتم. وی نیز که از خیرین بزرگ کشور هست قول مساعدت داد. با کمک فراست طلب رئیس زندان قزوین و جولایی و همچنین تلاش های بی وقفه محمد آب فروش رئیس ستاد دیه کشور و کمک های نقدی خیرین که هیچ وقت در این میان من را تنها نگذاشتند پس از گذشت چند ماه پولی که باید به شاکی پرداخت می شد فراهم شد و توانستیم شرایط آزادی سینا را مهیا کنیم.
روز آزادی
به همراه بهمن دان از تهران به قزوین حرکت کردیم. وقتی مقابل در بزرگ زندان مرکزی قزوین قرار گرفتیم صدای اذان از بلندگویی که در نزدیکی زندان بود پخش شد. همه هماهنگی ها برای ورود ما به زندان انجام شده بود. در بزرگ آهنی زندان باز شد و وارد محوطه زندان شدیم. به دفتر حفاظت زندان رفتیم. سینا را از داخل بند صدا کردند. در این فکر بودم سینا پس از شنیدن این خبر چه حسی پیدا خواهد و چه واکنشی خواهد داشت. این که او می تواند دوباره پدر و مادر پیرش را در آغوش بکشد حس خوشایندی به انسان دست می داد.
عقربه های ساعت روی عدد ٢ قفل شد و سرانجام پس از چند ساعت چشم انتظاری سرباز زندان در اتاق را باز کرد و به همراه سینا وارد اتاق شد. سینا با همان مشخصاتی که بهمن دان از او داده بود در مقابلم ایستاده بود. جوان قدبلندی که یک کاپشن قرمزرنگ به تن داشت و از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زده بود. وقتی با او دست دادم چشمم به مُهری افتاد که کف دستش خورده بود. این مهر یعنی او آزاد شده است و اجازه خروج از زندان را دارد.
سینا پشت میله های زندان در انتظار روزی بود که دوباره طعم آزادی را بچشد. آزادی ای که او هر شب، رویای آن را در خواب می دید اما وقتی چشمانش را باز می کرد خود را پشت میله های زندان می دید. او بازیکن تیم لیگ برتری والیبال شهرشان بود و به همین خاطر مردم شهر او را می شناختند. مشهور بود و در اوج شهرت قرار داشت اما یک تصمیم اشتباه باعث شد همه درهای پیشرفت به رویش بسته شود. دردسرها برای جوان ورزشکار از آن روزی آغاز شد که پدرش بیماری سرطان پیدا کرد و او برای درمانش احتیاج به پول داشت. سینا مجبور شد این پول را از زن جوانی قرض بگیرد اما نمی دانست قرار است قربانی یک دسیسه شوم شود. سال ٨٦ بود که زن جوان از سینا شکایت کرد و برای دریافت پولش او را به زندان انداخت. سال ها از ماجرای زندانی شدن سینا گذشت تا این که بهمن دان بازیگر سینما و تلویزیون در جریان ماجرای تلخی که برای پسر ورزشکار رخ داد قرار گرفت.
بهمن دان در گفت وگویی اختصاصی به «شهروند» درباره ورودش به پرونده سینا گفت: ماه رمضان امسال بود که از طریق یکی از دوستانم که مددکار زندان مرکزی قزوین بود در جریان پرونده سینا قرار گرفتم.
زندگی این ورزشکار پشت میله های زندان تمام فکرم را درگیر خودش کرده بود. برای این که بتوانم به او کمک کنم باید از چند نفر دیگر کمک می گرفتم. اولین شخصی که به ذهنم رسید محمد آب فروش رئیس ستاد دیه استان قزوین بود. با آب فروش از سال ها پیش دوست بودم و می دانستم او برای بازکردن گره از کار مردم همیشه پیشقدم است. وقتی درباره سینا با او صحبت کردم متوجه شدم او هم از مدت ها پیش درجریان ماجرای او بوده و برای گرفتن رضایت از شاکی نیز بارها تلاش کرده است. متاسفانه بدهی سینا به روز حساب می شد. این حکم را دادگاه صادر کرده بود. سال ٨٦ این بدهی ٣٠ میلیون تومان بود اما پس از گذشت ٦ سال به مبلغی بیش از ٨٠ میلیون تومان تبدیل شده بود. این درحالی بود که شاکی رضایت نمی داد و پولش را می خواست.
پایان ٨ سال کابوس
با ورود بهمن دان به پرونده سینا تلاش ها برای آزادسازی او آغاز شد و سرانجام این تلاش ها به نتیجه رسید و پسر جوان به پایان کابوس ٨ساله اش نزدیک شد. بهمن دان درباره آزادی سینا گفت: پس از این که امیدم را از رضایت گرفتن شاکی از دست دادم به سراغ خیرین رفتم. موضوع را با «سیداسدالله جولایی» مدیرکل ستاد دیه کشور درمیان گذاشتم. وی نیز که از خیرین بزرگ کشور هست قول مساعدت داد. با کمک فراست طلب رئیس زندان قزوین و جولایی و همچنین تلاش های بی وقفه محمد آب فروش رئیس ستاد دیه کشور و کمک های نقدی خیرین که هیچ وقت در این میان من را تنها نگذاشتند پس از گذشت چند ماه پولی که باید به شاکی پرداخت می شد فراهم شد و توانستیم شرایط آزادی سینا را مهیا کنیم.
روز آزادی
به همراه بهمن دان از تهران به قزوین حرکت کردیم. وقتی مقابل در بزرگ زندان مرکزی قزوین قرار گرفتیم صدای اذان از بلندگویی که در نزدیکی زندان بود پخش شد. همه هماهنگی ها برای ورود ما به زندان انجام شده بود. در بزرگ آهنی زندان باز شد و وارد محوطه زندان شدیم. به دفتر حفاظت زندان رفتیم. سینا را از داخل بند صدا کردند. در این فکر بودم سینا پس از شنیدن این خبر چه حسی پیدا خواهد و چه واکنشی خواهد داشت. این که او می تواند دوباره پدر و مادر پیرش را در آغوش بکشد حس خوشایندی به انسان دست می داد.
عقربه های ساعت روی عدد ٢ قفل شد و سرانجام پس از چند ساعت چشم انتظاری سرباز زندان در اتاق را باز کرد و به همراه سینا وارد اتاق شد. سینا با همان مشخصاتی که بهمن دان از او داده بود در مقابلم ایستاده بود. جوان قدبلندی که یک کاپشن قرمزرنگ به تن داشت و از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زده بود. وقتی با او دست دادم چشمم به مُهری افتاد که کف دستش خورده بود. این مهر یعنی او آزاد شده است و اجازه خروج از زندان را دارد.
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/835