اهالی سینمای ایران صبح 3 خرداد ماه در حیاط خانه سینما گردهم آمدند تا پیکر محمدرضا مقدسیان را به قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه کنند.
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، در این مراسم که جمعی از سینماگران سخن گفتند،
رخشان بنیاعتماد گفت: سخت است درباره این استاد حرف زدن. استاد به معنای واقعی کلمه نه استادی که همه ما وقتی مو سفید میکنیم به ما میگویند. استاد به این معنا که ذکات علم خود را پرداخته است. او یگانه بود نه فقط از جهت فیلمسازی بلکه از نظر اخلاق حرفهای و من به عنوان یک مستند ساز شرمی تاریخی دارم از محضر او، چون آن افرادی که باید از وضعی که امثال مقدسیان داشتند، شرم کنند، سنگینی خوابشان ابدی است.
همه از دانش مقدسیان بهره میبردند
سپس
ابراهیم مختاری (رییس هیات مدیره خانه سینما) در سخنانی از دورهی همکاریاش با مقدسیان یاد کرد و گفت: از سال 52 در پروژه «دلیران تنگستان» با او آشنا شدم و تا چند روز پیش که هوشیار بود با هم مراوده داشتیم و چه در دوران فیلمسازی و چه دوستی، خاطرات زیادی باهم داشتیم.
او ادامه داد: مقدسیان خانی گسترده بود که همه از دانش او بهره میبردند. او وقتی وارد کاری میشد حساب و کتاب اقتصادی نمیکرد و تا کار را به کمال نمیرساند رها نمیکرد. او حدود 20 فیلم در طول 20 سال برای تلویزیون ساخت اما در همان روزهایی که برای تلویزیون کار میکرد، با وانت هم برای حفظ شرافت حرفهای خود کار میکرد و این اتفاق به این دلیل بود که نظام تولید مستند در تلویزیون نظامی دلال پرور و ضایع کننده حقوق مولف است.
مختاری گلایه کرد از اینکه مسوولان تلویزیون به محمدرضا مقدسیان در دوران بیماریاش در بیمارستان سری نزدند، یادآور شد: آخرین کاری که او در دست تهیه داشت مستندی درباره مجله «خط خطی» بود که سر آن کار نیز پیگیر احقاق حقوق مولفان بود. امیدوارم رفتن او هم بهانهای شود برای پیگیری این حقوق در دولت روحانی چرا که دولت موظف است در این زمینه به ما پاسخگو باشد.
رضا میرکریمی: او بیحاشیه پیگیر امور همکارانش بود
رضا میرکریمی -مدیرعامل خانه سینما- هم در سخنانی ضمن تسلیت برای درگذشت محمدرضا مقدسیان سخنانش را اینگونه ادامه داد: خانه سینما یکی از یاران خود را از دست داد. کار صنفی در حوزه سینما به از خودگذشتگی و پیگیری امور همکاران نیاز دارد و در این زمینه عدهای در صف اول و در معرض دید هستند و گروهی دیگر در پشت و در سکوت مشغول فعالیت هستند.
او ادامه داد: مقدسیان از جمله کسانی بود که بیحاشیه پیگیر امور همکاراناش بود. او در دوره تعطیلی خانه سینما کمیتهای را برای پیگیری حقوق هم صنفهای خود تشکیل داد و صنف خود را به دندان کشید و در خانه و دفتر کارش سختیهای این کار را به جان خرید و امروز که خانه سینما آرامشی نسبی دارد، جا داشت که از او تقدیر کنیم و صد افسوس که این تقدیر امروز و اینگونه انجام میشود.
فیلمهای او گرم هستند
سعید رشتیان –رئیس انجمن تهیه کنندگان مستند- نیز ضمن بیان خاطراتی از محمدرضا مقدسیان، گفت: خیلی سعی کردم سینمای مستند مقدسیان را برای خودم توضیح بدهم و دیدم سینما برای او ایدئولوژی بود. چیزی بیش از حرفه و هنر. به همین دلیل است که فیلمهای او گرم هستند. او وقتی سرصحنهای آمد انگار آماده بود که بجنگد و وقتی فتح میکرد، با انرژی زائدالوصفی جدا میشد. با جدیت در کار حاضر میشد و وقتی فیلمبرداری تمام میشد انگار آدم دیگری بود و بسیار شوخ و خنده رو بود، بطوری که بعد از کار، فضایی حول او شکل میگرفت و گرمایی داشت که گفتنی نیست.
رئیس انجمن تهیه کنندگان مستند افزود: اگر چیزی از گذشته فضای مستند داریم، همین سنتهایی است که امثال مقدسیان در شرایط سخت فیلمسازی قدیم بنا نهادند و امیدوارم فیلمسازان جوان این سنتها را حفظ کنند.
باید فکری کرد بیش از آنکه عزاداری بکنیم
در ادامه مراسم تشییع محمدرضا مقدسیان در خانه سینما که اجرای برنامه را کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما برعهده داشت،
محمدرضا اصلانی مستند ساز ضمن توصیف رابطه نزدیک و دیرین خود با مرحوم مقدسیان گفت: مقدسیان چند سالی از من کوچکتر بود، مثل برادر کوچکتر بود اما رابطه ما از سال 48 تا به حال مثل پدر و فرزند بود.
او یادآور شد: نزدیک 5 دهه با هم بودیم و زندگی کردیم. روزهایی بود که ما در دهه 50 هر دو هفته یک بار تمام حاشیه شهر و کپرنشینها را میرفتیم و میدیدیم و با آنها گفت و گو نشست و برخاست میکردیم که حاصل آن مجموعه فیلمهای «کودک و استسمار» شد و در نهایت فیلم «کورهپزخانه» که او خود ساخت.
این هنرمند ادامه داد: این زندگی چیز کمی نیست اما چیزی بیشتر از آن فشاری است که به ما وارد میشود. فشاری که همه ما را فرسوده میکند و اجازه نمیدهد آن کاری که باید انجام بدهیم را بکنیم.
محمدرضا اصلانی در بخش پایانی سخنانش گفت: جامعه فیلمسازان ما خود را در فشار وحشتناکی نگه میدارند که بتوانند زندگی کنند و زندگی جامعه خودشان را انعکاس دهند. به دلیل این سختی است که امروز میبینیم تک تک یارانمان در حال رفتن هستند. از ندایی گرفته تا قوکاسیان و مقدسیان و چند تن دیگر که اکنون در بستر بیماری سخت هستند و همچنان این انتظار هست که آیا یاران دیگری خواهند رفت؟ باید فکری کرد بیش از آنکه فقط عزاداری کنیم، باید فکر کنیم.
در این مراسم هنرمندانی چون
بهمن فرمانآرا، فرهاد ورهرام، رضا میرکریمی، بهمن کیارستمی، محمدرضا اصلانی، مجتبی میرطهماسب،جعفر پناهی،همایون اسعدیان،فرهاد توحیدی،محمدرضا اصلانی،پیروز کلانتری،محمدرضا درویشی،مازیار میری، شهابالدین عادل، مرتضی و مصطفی رزاقکریمی، امیر اثباتی،جعفر صانعیمقدم،مهدی نادری،منوچهر شاهسواری، محسن خانجهانی، محمد کارت،علیرضا قاسمخان،ناصر صفاریان،بکتاش آبتین و... حضور داشتند.
محمدرضا مقدسیان مستندساز با سابقه که از اوایل دهه 50 فیلمسازی را آغاز کرد روز یکم خرداد به علت بیماری در بیمارستان درگذشت و از جمله فیلمهای مستند او میتوان به نگارگر ،آوای دریا ،گفت وگو در مه و فیلم آخر او با عنوان خیلی خیلی محرمانه اشاره کرد.
او همچنین به مدت چهار سال رئیس هیات مدیره انجمن مستندسازان خانه سینما بود.
مراسم ترحیم این هنرمند فقید روز سهشنبه پنج خرداد ماه در مسجد حجت بن الحسن خیابان سهروردی شمالی نرسیده به میدان شهید قندی از ساعت 18 تا 19:30 برگزار میشود.