زبان دیپلماسی و زبان موشک، هردو ابزار این هنرمندی است

نوشتار پیشکسوت موسیقی انقلاب درباره­ موشک و مذاکره

سمفونی امنیت با کار هنرمندانه­ جنگاوران و دیپلمات­‌ها به سرانجام می­‌رسد

پیشکسوت موسیقی انقلاب درباره­ موشک و مذاکره می‌نویسد: سمفونی امنیت و اقتدار یک ملت نیز با کار هنرمندانه­ جنگاوران و دیپلمات­‌ها - هردو گروه با هم - به سرانجام مطلوب می­‌رسد؛ زبان دیپلماسی و زبان موشک، هردو ابزار این هنرمندی است.

 آوارگان و پناهجویانی که در مرزهای اروپا سرگردانند، صدایشان به کسی نمی­رسد. هیچ صاحب قدرتی با آنها گفت‌وگو نمی­‌کند و هیچکس ناله­ زنان و کودکان‌شان را به چیزی نمی­‌گیرد.

نه چون در روزگار ما حنای گفت‌وگو و مذاکره، رنگی ندارد و نه از آن رو که راهی به گفت‌وگو با قدرتمندانِ امروز و فردای دنیا نیست. اینها همه هست، اما نه برای آن کس که سرزمینی از آنِ خود ندارد.

شاید حق با داستایوفسکی بود که به زبان استعاره گفت «آنکه سرزمین ندارد، خدا ندارد». نه امروز و نه فردا، هیچ نیرویی با امنیت  مرزهای یک سرزمین که نعمتی خدادادی است برابری نمی­‌کند.

جنگاوری و مذاکره، هردو هنر است. سلحشورانِ جنگاور و دیپلمات­‌های قدرتمند، هنرمندان یک ملت­‌اند که با هنرشان امنیت و عزت را برای یک کشور به ارمغان می­‌آورند.

همانطور که در یک ارکستر موسیقی، همه­ نوازندگان باید کارشان را با قدرت انجام دهند تا یک سمفونی، زیبا، باصلابت و گوش­نواز باشد، سمفونی امنیت و اقتدار یک ملت نیز با کار هنرمندانه­ جنگاوران و دیپلمات­‌ها - هردو گروه با هم - به سرانجام مطلوب می­‌رسد.

زبان دیپلماسی و زبان موشک، هردو ابزار این هنرمندی است. تضعیف یکی، به بهای دیگری، و یا صرف نظر کردن از یکی، برای آن دیگری، نه خردمندانه است و نه هنرمندانه!

 این چنین مباد...

 احمدعلی راغب/ 15 فروردین ماه 1395