حمیدرضا آفریده: در پی رفتار توهین آمیز و نگاه سلیقه ای یکی از برنامه های صدا و سیما در شبکه دو سیما که در مورد نوازندگان گروه موسیقی به خوانندگی سالار عقیلی رخ داد بر آن شدم تا این متن را همراه با سئوالاتی هم از مدیران صدا و سیما و هم نهادی به نام خانه موسیقی با ادعای فعالیت صنفی که قاعدتا حامی هنرمندان موسیقی باید باشد مطرح کنم.
به گزارش خبرنگار موسیقی تابناک فرهنگی، حمیدرضا آفریده نوازنده کمانچه و آهنگساز در واکنش به ماجرای مات کردن نوازندگان گروه سالار عقیلی در یک برنامه تلویزیونی یادداشتی را برای تابناک فرهنگی ارسال کرده که در ادامه می آید.
آفریده در این یادداشت آورده است:
در پی رفتار توهین آمیز و نگاه سلیقه ای یکی از برنامه های صدا و سیما در شبکه دو سیما که در مورد نوازندگان گروه موسیقی به خوانندگی سالار عقیلی رخ داد بر آن شدم تا این متن را همراه با سئوالاتی هم از مدیران صدا و سیما و هم نهادی به نام خانه موسیقی با ادعای فعالیت صنفی که قاعدتا حامی هنرمندان موسیقی باید باشد مطرح کنم.
لازم به ذکر است این متن به هیچ عنوان قصد حمایت از شخصی خاص و یا گروه نامبرده را ندارد و تنها نگاهیست به معضلی کلی و دیدگاه های بعضی نهاد ها نسبت هنرمندان عرصه موسیقی.
چهارشنبه 21 بهمن ویژه برنامه ای به مناسبت دهه فجر از شبکه دو سیما به روی آنتن رفت که در آن سالار عقیلی به همراه گروه موسیقی همراه به اجرای برنامه پرداختند و متاسفانه با رفتاری توهین آمیز، چهره نوازنده ها در این اجرا مات شده بود. هرچند شبیه به این نوع برخوردها در طی سالهای گذشته در صدا سیما به عناوین و شکل های مختلفی مشاهده شده بود اما گویا این گونه رفتارها در حال تشدید و رسیدن به مرحله توهین های آشکار به هنرمندان شده است.
متاسفانه در ایران جامعه موسیقی جزو تنهاترین بخش های هنری بوده، بدون جایگاهی مشخص و حتی فاقد صنفی فعال. نهادی به نام خانه موسیقی با ادعای حامی موسیقیدانان هم برای رسیدگی به این موضوعات و رفتارهای توهین آمیز هیچ گاه همراه هنرمندان نبوده و به همین دلایل این نوع نگاه ها و رفتارهای سلیقه درحال گسترش است.
اینگونه برخوردها را به شخصه با شبکه هایی مثل جام جم تجربه کردم که از وجود نوازنده خانم در گروهی که دعوت شده بودیم جلوگیری شد و تهیه کننده و مسئول برنامه به راحتی و با لبخند به من گفت: نگران نباشید از دستش میگیریم !....
- حال سئوال این است که چرا باید بعد نزدیک به 38 سال از انقلاب اسلامی ایران هنوز تکلیف هنرمندان و جامعه موسیقی در ایران روشن نشده باشد ؟
- چرا نگاه سلیقه ای مدیران مراکز دولتی به هنرمندان باید اینگونه باشد و آیا این نوع رفتارها در شان تلویزیون ملی یک کشور است ؟
- آیا این حرکت باعث نابودی بخش مهمی از فرهنگ ایران و ایرانی نمی شود و همین امر در ذهنیت خانواده ها و مردم عام تاثیری مخرب ندارد و باعث بد بینی نگاه جامعه به هنرمندان نمی شود و همین طور کم رنگ تر شدن فضای آموزشی موسیقی در ایران؟
- آیا پیش از این در صدا و سیما تنها چهره ی مجرمان و اراذل و اوباش مات نشان داده نمی شد و با حرکتی مشابه آن در مورد هنرمندان، چهره هنر و فرهنگ ایران زیر سئوال نمی رود؟
- آیا نباید به این رفتارها پایان داده شود؟
- مسئولیت این گونه رفتارها با کیست ؟ به کجا هنرمندان باید شکایت کنند و فریاد بزنند ؟
- آیا هنرمندانی که امروز اینگونه تحقیر می شوند همان کسانی نبوده اند که آثارشان در مراسم ها و مناسبت های مختلف پخش شده و اکنون با چنین پیشینه ای از آنها و آثارشان استفاده ابزاری می شود؟
- نباید نهادی صنفی به نام خانه موسیقی که مسئولیت اصلی آن حمایت از تمامی هنرمندان موسیقی است در برابر توهین هایی اینچنین اعتراض و از حقوق صنف خود دفاع کند؟ این سکوت چه معنایی دارد؟
جواب این سئوالات برای من و امثال من که در جامعه موسیقی ایران شب و روز در تلاشیم که فرهنگ ایران و ایرانی را به زیبایی هر چه تمام نشان بدهیم همیشه بی جواب مانده و متاسفانه هیچ صنف و هیچ ارگانی حامی و پشتیبان ما نبوده و خانه موسیقی هم در مواردی که باید حضور داشته باشد نبوده و از تریبون سایت خانه موسیقی که می تواند واکنش های اینچنینی را انتشار بدهد خبری نیست و در اندک جریاناتی که بوده نیز به نظر می‌رسد بیشتر منافع و صلاح خود را در نظر گرفته. ما معنای واقعی صنف را در حرف میبینیم تا عمل در حالیکه همین کنار، ما در صنف های دیگری مثل خانه سینما و خانه تئاتر میبینیم که همیشه به هر حرکتی واکنش های به جا نشان داده شده است و به طبع این نوع اعتراض ها روزی به سرانجام خواهد رسید.
حمیدرضا آفریده / نوازنده کمانچه و آهنگساز – 25/11/1394