شب گذشته لوریس چکناواریان به همراه ارکستر ملی ایران، اجرایی خاطره انگیز را برای مخاطبان این ارکستر در تالار وحدت رقم زد.
به گزارش خبرنگار موسیقی تابناک فرهنگی، اجرای مربوط به ارکستر ملی ایران در چهارمین شب برگزاری سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر از ساعت 15/18 شنبه 24 بهمن در تالار وحدت آغاز شد.
پیش از حضور اعضای ارکستر بر روی سن، دو نوازنده جوان کمانچه به روی صحنه آمدند و برای دقایقی به اجرای برنامه ای در فضای آواز دشتی پرداختند.
پس از تشویق های تماشاگران، نوازندگان ارکستر ملی ایران به رهبری لوریس چکناورایان و گروه کر فیلارمونیک ایران به رهبری علیرضا شفقی نژاد به روی صحنه آمدند که از همان ابتدا ترکیب نوازندگان ارکستر با حضور افرادی چون ارسلان کامکار به عنوان ویلن یک که اوایل امثال از ارکستر سمفونیک تهران جدا شده بود، علی رحیمیان به عنوان کنسرت مایستر و کریم قربانی(ویلنسل) بسیار جلب توجه می کرد.
در ادامه لوریس چکناواریان رپرتواری متفاوت از آنچه تاکنون از ارکستر ملی شنیده ایم را برای حاضران رهبری کرد. رپرتواری که شامل سوئیت آرارات در 7 قسمت، 3 قسمت از سوئیت پردیس و پریسا، 7 قسمت از سوئیت سلام، و سلام عاشقانه«آداجیو» می شد.
بخش های مختلف این رپرتوار بیشتر از آثاری انتخاب شده بود که بر خلاف فضای پرتنش این روزهای جامعه ایرانی، سرشار از ملودی های زیبا و فضاهای آرامش بخش بود.
از همان ابتدای برنامه ، تقریبا اجرای تمامی گروه های سازی ارکستر به ویژه گروه ویلن ها قابل قبول بود و اجرایی موفق از ارکستر ملی ایران به رهبری بزرگ مرد بی ادعای موسیقی کشورمان به نمایش در آمد. صدا دهی ارکستر به اذعان موزیسین هایی که در سالن از نزدیک این اجرا را می دیدند اصطلاحا بسیار تمیز و دقیق بود.
علاوه بر کیفیت اجرای ارکستر، هیجان و حرارت لوریس چکناواریان نیز در هنگام رهبری ارکستر ملی ایران بسیار جالب توجه بود. چکناواریان در هفتاد و هشت سالگی نیز همچنان رهبر بسیار توانمند و کاربلدی است که به خوبی می تواند از ارکستر صدای مطلوبی بگیرد و این همان چیزی است که او را در زمره انگشت شمار رهبران واقعی ارکستر در کشورمان قرار می دهد.
چکناواریان همچنان سرشار از انگیزه است؛ انتخاب او برای چنین اجرایی بدون شک یکی از بهترین تصمیم های دست اندرکاران ارکستر ملی محسوب می شود که می بایست از این تصمیمشان قدردانی کرد.
هر چند به دلیل اینکه می بایست چکناواریان و نوازندگانش حدود ساعت 20 سالن را برای اجرای ساعت 21 ارکستر سمفونیک در اختیار گروه بعدی نوازنده ها قرار می دادند با فشردگی بیش از اندازه و بدون آنتراک برگزار شد اما این موضوع باعث نشد تا اجرای دو ساعته ارکستر ملی ایران کیفیتی نا مطلوب پیدا کند.
با این وجود بهتر بود برنامه ریزان اجراهای جشنواره چنین پیش بینی های ابتدایی را انجام می دادند تا ارکستر ملی برنامه اش را با چنین فشردگی به روی صحنه نبرند.
چکناواریان در بخش پایانی کنسرت خطاب به حاضران در سالن گفت: من در حال ساختن اثری در 15 قسمت با عنوان«سلام» هستم که توسط آقای آخوندی وزیر راه سفارش داده شده و اردیبهشت امسال کامل آنرا اجرا خواهم کرد. اما امشب دوست دارم 5 قسمت از آنرا برایتان اجرا کنم.
وی ادامه داد: «سلام» در فرهنگ ما پیام بسیار مهمی است و مفهوم عشق را به همراه دارد؛ من هم زندگیم سراسر عشق بود و هست و دوست دارم این عشق را به شما هم تقدیم کنم. در بخش آخر هم اثری را اجرا خواهم کرد که شما باید به آن خوب گوش کنید و پس از سومین مرتبه می بایست با ما آن را بخوانید.
قطعه آخر برنامه با استفاده از شعر«سلامی چو بوی خوش آشنایی» ساخته شده بود که چکناواریان جمعیت داخل سالن را وادار کرد تا بایستند و با گروه کر آن را بخوانند. به قدر چکناواریان با حرارت این بخش را رهبری کرد که تمام سالن را به هیجان آورد به طوری که برای دقایقی تمامی جمعیت داخل سالن با تشویق های ممتد و جیغ و هورا از بسیار درخشان او ارکستر ملی ایران تقدیر کردند.
از نکات حاشیه ای جالب این اجرا حضور میهمانانی چون محمدباقر نوبخت(سخنگوی دولت)، عباس احمد آخوندی(وزیر راه و شهرسازی)، محمود صلاحی(رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)، علی مرادخانی(معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، فرزاد طالبی(سرپرست دفتر موسیقی)، حسن ریاحی(دبیر جشنواره)، حمیدرضا نوربخش(مدیرجشنواره) در کنسرت ارکستر ملی ایران بود.