طراحی اصلی، برنامه ریزی و اجرای بخش مهمی از طرح های سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر توسط مثلثی اتفاق افتاده که از میان آنها تنها حمیدرضا نوربخش به عنوان«مدیر جشنواره» حکم رسمی گرفته و به رسانه ها معرفی شده، و دو نفر دیگر هیچ حکم رسمی برای این کارشان ندارند که این اتفاق بسیار سئوال بر انگیز است.
سرویس موسیقی تابناک فرهنگی- حدود دو ماه و نیم قبل یعنی دقیقا 14 آذر مطلبی با عنوان«جشنواره فوق سری موسیقی فجر» در سرویس موسیقی تابناک فرهنگی منتشر شد که واکنش های بسیار متفاوتی را به دنبال داشت؛ برخی ها از آن با عنوان«مطلب بیمار گونه» یاد کردند و برخی های دیگر محتوای آن را تایید کردند.
حالا حدود دو ماه نیم از انتشار آن مطلب می گذرد و درست و غلط بودن اکثر بخش های آن نیز روشن شده است؛ اما در مورد یکی از بخش های مطلب مورد نظر همچنان یک علامت سئوال بسیار پر رنگ و بزرگ به قوت خود باقی مانده است که ناچارا می بایست آن را از تمام مسئولان رسمی و اصلی سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر یعنی حمیدرضا نوربخش(مدیر جشنواره)، حسن ریاحی(دبیر جشنواره)، فرزاد طالبی(سرپرست دفتر موسیقی) و حتی از مدیر بالا دستی شان یعنی علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید؛ و آن اینکه «عنوان، سمت و نقش تهمورث پورناظری دقیقا در جشنواره چیست؟»
همچنین می بایست یک سئوال جدی دیگر را نیز به سئوال قبلی اضافه کرد؛ و آن اینکه در برنامه ریزی و اجرای جشنواره ای که هم اکنون شاهد آن هستیم علاوه بر حمیدرضا نوربخش که سمتی رسمی دارد و همچنین تهمورث پورناظری که در سایه و به طور غیر رسمی در برنامه ریزی ها دخالت داشته و دارد، نفر سومی نیز دخیل بوده و هست؛ چرا ضلع سوم تمام این برنامه ریزی ها معرفی نمی شود؟
ضلع سوم و اصلی برنامه ریزی و سیاستگذاری سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر که از اقوام علی مرادخانی محسوب می شود و اهالی موسیقی با او آشنایی دارند کسی است که بخش عمده جشنواره تحت تاثیر طراحی های او شکل گرفته است؛ از قیمت گذاری بلیت های جشنواره گرفته تا اضافه کردن موزیسین هایی چون کاوه یغمایی و پرواز همای به جشنواره و بسیاری برنامه ها و اتفاقات دیگر که جزو طراحی های او محسوب می شوند.
سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر در واقع حاصل دست پخت حمیدرضا نوربخش ، تهمورث پورناظری و همان فردی است که در بالا به او اشاره شد؛ قطعا اگر این سه نفر حکمی برای مسئولیتشان داشته باشند هیچ ایرادی در کلیت ماجرا وجود نخواهد داشت جز اینکه چرا احکامشان به طور رسمی هرگز اعلام نشده و در سکوت خبری فعالیت کرده اند. منتهی به غیر از حمیدرضا نوربخش که مدیرجشنواره است دو نفر دیگر هیچ حکم رسمی برای این کار دریافت نکرده اند.
تهمورث پورناظری هنرمندی است که پیش از این چه در مقام آهنگساز و چه به عنوان نوازنده آثار متعددی را منتشر کرده که برخی از آنها نیز با اقبال بسیار خوبی از سوی مخاطبان روبرو شده اند. در واقع تهمورث پرونده هنری روشنی دارد که نمی توان آن را انکار کرد. اما واقعا سئوال اینجاست«دقیقا تهمورث پورناظری در سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر چه عنوان و سمت و مسئولیتی دارد؟»
خود تهمورث پورناظری هم اگر کمی منصفانه به ماجرا نگاه کند حتما می تواند این حق را برای ما اهالی رسانه و جامعه موسیقی قائل شود که بالاخره می بایست بدانیم او در جشنواره چه سمتی دارند و تا چه حد مسئول اتفاقات مثبت و یا منفی سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر است.
یک نفر مسئول امور بین الملل است، دیگری مسئول حراست است، یکی مسئول پشتیبانی است، یکی دبیر جشنواره است، یکی مدیرجشنواره است، یک نفر مسئول امور صدابرداری است، یکی مسئول کمیته بلیت هاست؛ یک نفر مدیر روابط عمومی است، یک نفر مسئول ترانسفر مهمانان خارجی است، یکی مسئول امور مالی و قراردادهاست و هر مسئولی در قبال مسئولیت و عملکردش می بایست پاسخگو باشد؛ در واقع هیچ فردی بدون عنوان در جشنواره نمی تواند وجود داشته باشد. حال در راس هرم جشنواره موسیقی فجر چگونه می توان پذیرفت تا این حد از پنهان کاری صورت بگیرد.
واقعا این همه اصرار برای بدون عنوان رسمی ماندن تهمورث پورناظری در جشنواره ای که او در آن نقش تعیین کننده ای دارد کمی عجیب به نظر می رسد.
تهمورث پورناظری 6 دی در گفتگو با ایسنا درباره اینکه دوست ندارد نامش در جشنواره مطرح شود گفته بود«معلوم است که دوست ندارم اعلام شود. وقتی قرار است یک رویدادی به اسم تهمورس پورناظری یا هنر هنرمند دیگری که نامش جایگاهی دارد، جایی اعلام شود، باید مورد قبول تام آن هنرمند قرار گیرد تا این اتفاق بیفتد؛ اما به هر حال «پشت پرده» نیز معنای درستی ندارد.»
اینکه تهمورث پورناظری این جشنواره را تا چه حد قبول دارد یا قبول ندارد یک موضوع است و اینکه او مانند هر مسئول دیگری در این جشنواره می بایست به خاطر خدماتش مورد تقدیر و به خاطر اشتباهاتش پاسخگو باشد یک مسئله دیگر محسوب می شود.
مگر می توان هم در جشنواره بود و هم در جشنواره نبود؟ چگونه می شود طراحی بخش مهمی از جشنواره توسط کسی اتفاق بیافتد که هیچ حکم و سمت و قراردادی در جشنواره ندارد؟ آنچه حمیدرضا نوربخش درباره شفاف بودن جشنواره طی دو ماه اخیر بر زبان می آورد همچنان جای تردید دارد.
قبول کنید نمی توان پذیرفت شخصی در جشنواره اثرگذار باشد و نامش همه جا شنیده شود و در شوراهای و جلسات تصمیم گیری حضور داشته باشد اما پای عواقب مثبت و منفی عملکردش نایستد.
حال سئوال جدی تر اینجاست که چگونه حمیدرضا نوربخش یا هر مسئول و مدیر دیگری اجازه چنین کاری را به افرادی که هیچ گونه سمت و حکمی در جشنواره ندارند داده است؟
قطعا در هر بخشی که جشنواره موفق عمل کند می بایست اشخاصی که در آن بخش زحمت کشیده اند مورد تقدیر قرار گیرند و در هر بخش دیگری از جشنواره اشتباهی رخ دهد می بایست مسئولانش پاسخگو باشند.
اکثر ما اهالی رسانه که در حوزه موسیقی قلم می زنیم و همچنین اهالی موسیقی و دست اندرکاران جشنواره موسیقی فجر می دانیم تهمورث پورناظری جایگاه مهم و نقش تعیین کننده ای در این جشنواره داشته و دارد. حضور و تاثیر او در جریان برگزاری جشنواره موسیقی فجر نه زاییده نگاه « دایی جان ناپلئونی» است و نه از سر شایعه پراکنی. این یک واقعیت است؛ تهمورث پورناظری در جشنواره حضور فعال و پر رنگی دارد، فعالیت می کند، تصمیماتی می گیرد که اجرا می شوند و اثرگذار است. مگر می شود هم در جشنواره حضور داشت و هم هیچ سمتی نداشت؟
بخشی از همان مطلب«جشنواره فوق سری موسیقی فجر» با میان تیتر«طراحی های در سایه تهمورث پورناظری» نگاشته شده بود. چه پیش از نوشتن آن مطلب، چه زمان نوشته شدنش و چه امروز که تقریبا به میانه های جشنواره فجر رسیده ایم«دلیل چنین رویه ای از سوی دست اندرکاران جشنواره درباره انکار نقش مهم تهمورث پوناظری گنگ است.
البته می بایست اذعان کرد که نقش نفر سوم یا همان ضلع سوم مثلث طراحان سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر اگر از نوربخش و تهمورث پورناظری بیشتر نبوده باشد قطعا کمتر نیست.
از این رو می بایست با صراحت از تمام مسئولان رسمی و اصلی سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر یعنی حمیدرضا نوربخش(مدیر جشنواره)، حسن ریاحی(دبیر جشنواره)، فرزاد طالبی(سرپرست دفتر موسیقی) و حتی از مدیر بالا دستی شان یعنی علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید سمت تهمورث پورناظری و نفر سوم این مثلث دقیقا در جشنواره چیست؟ و چگونه و با چه مجوزی افرادی که ظاهرا هیچ حکم رسمی و مسئولیت رسمی در جشنواره موسیقی فجر ندارند طراحی و برنامه ریزی این جشنواره را انجام داده و می دهند؟
نویسنده: سعید اداک
سرویس موسیقی تابناک فرهنگی
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/5456
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
- ناشناس
-
- ۰۹:۱۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۵
درود بر نويسنده اين مطلب
- سید محمد مهدی قادری
-
- ۱۰:۴۲ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۵
متأسفانه آقای مرادخانی جزو آن گروه از مدیران فرهنگی کشور بوده و هستند که به روش «چراغ خاموش» اعتقاد داشته و عمل می کنند. البته من در دیگران مدیران فرهنگی کشور کسانی را نیز میشناسم که آنها نیز به همین روش معتقد بوده اند و برخی از آنها دوستان نزدیک من به شمار می آیند و همیشه با آنها در مورد مضرات این روش بحث داشته ام.
به طور کلی کسانی به این روش معتقدند که یا طرح و برنامه روشن و از پیش فکر شده ای ندارند و قصدشان این است که با روش آزمون و خطا حوزه تحت مدیریتشان را اداره کنند، و یا اهداف و طرح و برنامه ای دارند که از اعلام عمومی آن واهمه دارند (به دلایل مختلف). علاوه بر این دو دلیل، اجتناب از مواجهه با اهالی رسانه نیز در میان این گروه از مدیران مزید بر علت است که این نیز - به نظر من -به واسطه محتاط بودن بیش از اندازه و قائل نبودن به روش منطقی «مطالعه، برنامه ریزی و اجرا» است. البته گمانه های دیگری میتوان زد که به گونه ای کمرنگ از فساد اداری یا مالی منجر خواهد شد و من در مورد علی مرادخانی از صمیم قلب امیدوارم که این گونه نباشد. این مطلب (مدیریت به روش چراغ خاموش) به اندازه ای اهمیت دارد که در مطالبی مستقل و حتی گفتگو و میز گرد به آن پرداخته شود. پس علی الحساب والسلام.
به طور کلی کسانی به این روش معتقدند که یا طرح و برنامه روشن و از پیش فکر شده ای ندارند و قصدشان این است که با روش آزمون و خطا حوزه تحت مدیریتشان را اداره کنند، و یا اهداف و طرح و برنامه ای دارند که از اعلام عمومی آن واهمه دارند (به دلایل مختلف). علاوه بر این دو دلیل، اجتناب از مواجهه با اهالی رسانه نیز در میان این گروه از مدیران مزید بر علت است که این نیز - به نظر من -به واسطه محتاط بودن بیش از اندازه و قائل نبودن به روش منطقی «مطالعه، برنامه ریزی و اجرا» است. البته گمانه های دیگری میتوان زد که به گونه ای کمرنگ از فساد اداری یا مالی منجر خواهد شد و من در مورد علی مرادخانی از صمیم قلب امیدوارم که این گونه نباشد. این مطلب (مدیریت به روش چراغ خاموش) به اندازه ای اهمیت دارد که در مطالبی مستقل و حتی گفتگو و میز گرد به آن پرداخته شود. پس علی الحساب والسلام.
- منزوی
-
- ۱۰:۵۰ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۵
درود بر تابناک که به درستی نور را به پستو و تاریکخانه مرادخانی تابانده است ، اساسا مرادخانی در مدیریت دفتر موسیقی در سالهای دور نیز به صورت حلقه دوستان وفادار و مافیایی عمل میکرد اما در گذشته تعداد موزیسینهاکم بود و کافی بود مرادخانی اساتید تراز اول را راضی نگه دارد بقیه هم که دانشجو و هنرجو بودند واصولا مطالباتشان مهم نبود اما امروز ایشان غافلند از اینکه ان روشهای و طرفندهای سنتی گذشته جوابگو نیست البته خیلی از افراد ناشناس و چراغ خاموش مانند شهرداری نهادهای دیگر در کنار مرادخوانی حضور دارند به هر روی امیدواریم تابناک هرچه زودتر پرده از این نهانخانه بگشاید .
- ناشناس
-
- ۲۲:۰۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۲۵
ضلع سوم مثلث احتمالا ح م ع نیست؟