85 سال از زمانی که اولین فیلم داستانی ایرانی به نمایش درآمد می گذرد، فیلمی در ژانر کمدی که روز جمعه، 12 دی ماه سال 1309 مردم تهران به تماشای آن نشستند.
به گزارش تابناک فرهنگی، «آبی و رابی» نخستین فیلم داستانی سینمای ایران در ژانر کمدی است که در سال ۱۳۰۹ توسط اوانس اوگانیانس ساخته شد و در روز جمعه ۱۲ دی ۱۳۰۹، ساعت ۲ بعد از ظهر در سینما مایاک به نمایش درآمد.
این فیلم داستان دو شخصیت به نام‌های آبی (محمدخان ضرابی) و رابی (غلامعلی خان سهرابی فرد) است. آبی هنگامی که آب می‌نوشد، شکم رابی باد می‌کند. رابی زیر بوم غلطانی دراز می‌کشد و آبی با پتک بر سر او می‌زند و رابی پهن و کوتاه می‌شود. در رستوران لقانطه، آبی و رابی سفارش مرغ می‌دهند و وقتی قصد خوردن آن را دارند، آن مرغ به پرواز در می‌آید و ...
«آبی و رابی» اولین فیلم تاریخ سینمای ایران است که توسط «آوانس اوگانیانس» و شاگردانش ساخته شد. این فیلم که سوژه های پراکنده آن از روی فیلم های خارجی کپی برداری شده بود، با استقبال بینندگانی که نخستین فیلم ایرانی را می‌دیدند، مواجه شد.
بازیگران این فیلم نیز عبارت بودند از، محمد خان ضرابی، غلامعلی خانه سهرابی فرد، محمد علی قطبی، امیر ارجمند، ابولقاسم آشتی، سیرانوش، اوانس اوگانیانس، احمد دهقان تهیه کنندگی فیلم را هم ساکورا لیدزه برعهده داشت. محمد ضرابی، بازیگر «آبی و رابی» در سال 1285 به دنیا آمده و در تاریخ 27 آبان 1372 در 87 سالگی درگذشت. او نخستین بازیگر مرد سینمای ایران است که با بازی در فیلم آبی و رابی (۱۳۰۹) این عنوان را برای خود به ثبت رساند.
اوگانیانس، نویسنده و کارگردان اولین فیلم صامت ایرانی نخستین کسی بود که مدرسه ای برای تربیت آرتیست در ایران تاسیس کرد و برای ساختن اولین فیلمش نیز از شاگردان همین مدرسه استفاده کرد.
روز جمعه ( 12 دی 1309 ) بر حسب دعوتی که از طرف مدیر مدرسه سینما و یا به قول وزارت معارف، مدیر ورزشگاه آرتیستی سینما، به عمل آمده بود مردم توانستند اولین فیلم بلند صامت ایرانی را تماشا کنند.
فردریک تالبرگ (طراح نشانه راه آهن) هم برای این فیلم نقاشی‌هایی طرح کرد که خان‌بابا معتضدی(1365-1271) با استفاده از آنها، تیتراژ «آبی و رابی» را ساخت. نقاشی‌هایی که تالبرگ برای «آبی و رابی» طرح کرد ، نشان می‌دهد که نخستین فیلم سینمای ایران به شیوه اصولی با تیتراژ برخورد کرده است.
اما آوانس اوگانیانس را که به عنوان نخستین کارگردان فیلم بلند داستانی ایران می شناسند، فرد بسیار تحصیل کرده ای بود که از دانشگاه های مختلف مدارک تحصیلی فراوانی دریافت کرده است. او فارغ‌التحصیل دانشکده تجارت از تاشکند، حقوق از عشق‌آباد، آموزشکده فیلم مسکو، دکترای سینما، دکترای علوم و دکترای طب است.
او با نام او.جی اوهانیان فعالیت می کرد، و در ژانویه 1940 (1319) دستگاهی به نام "اوهان سیستم" ساخت که امکان سنکرونیزه کردن فیلم و صدا را در داخل استودیو فراهم می‌کرد. آوانس اوگانیانس در شصت و یک سالگی در تهران به گمنامی درگذشت.
پس از فیلم آبی و رابی اوگانیانس دست به کار ساخت دومین فیلم خود به نام "حاجی آقا آکتور سینما" می شود را شروع کرد و این فیلم پس از طی مراحل تولید در اواخر سال 1312 آماده نمایش شد ولی در همین زمان تب اولین فیلم ناطق فارسی"دختر لر" همه گیر می شود و این نمایش گرچه جزو اولین فیلم های ایرانی بود توفیقی برای سازندگانش به بار نیاورد و بلکه تا حدودی باعث ورشکستگی آنان نیز شد./ایسکانبوز
این فیلم داستان دو شخصیت به نام‌های آبی (محمدخان ضرابی) و رابی (غلامعلی خان سهرابی فرد) است. آبی هنگامی که آب می‌نوشد، شکم رابی باد می‌کند. رابی زیر بوم غلطانی دراز می‌کشد و آبی با پتک بر سر او می‌زند و رابی پهن و کوتاه می‌شود. در رستوران لقانطه، آبی و رابی سفارش مرغ می‌دهند و وقتی قصد خوردن آن را دارند، آن مرغ به پرواز در می‌آید و ...
«آبی و رابی» اولین فیلم تاریخ سینمای ایران است که توسط «آوانس اوگانیانس» و شاگردانش ساخته شد. این فیلم که سوژه های پراکنده آن از روی فیلم های خارجی کپی برداری شده بود، با استقبال بینندگانی که نخستین فیلم ایرانی را می‌دیدند، مواجه شد.
بازیگران این فیلم نیز عبارت بودند از، محمد خان ضرابی، غلامعلی خانه سهرابی فرد، محمد علی قطبی، امیر ارجمند، ابولقاسم آشتی، سیرانوش، اوانس اوگانیانس، احمد دهقان تهیه کنندگی فیلم را هم ساکورا لیدزه برعهده داشت. محمد ضرابی، بازیگر «آبی و رابی» در سال 1285 به دنیا آمده و در تاریخ 27 آبان 1372 در 87 سالگی درگذشت. او نخستین بازیگر مرد سینمای ایران است که با بازی در فیلم آبی و رابی (۱۳۰۹) این عنوان را برای خود به ثبت رساند.
اوگانیانس، نویسنده و کارگردان اولین فیلم صامت ایرانی نخستین کسی بود که مدرسه ای برای تربیت آرتیست در ایران تاسیس کرد و برای ساختن اولین فیلمش نیز از شاگردان همین مدرسه استفاده کرد.
روز جمعه ( 12 دی 1309 ) بر حسب دعوتی که از طرف مدیر مدرسه سینما و یا به قول وزارت معارف، مدیر ورزشگاه آرتیستی سینما، به عمل آمده بود مردم توانستند اولین فیلم بلند صامت ایرانی را تماشا کنند.
فردریک تالبرگ (طراح نشانه راه آهن) هم برای این فیلم نقاشی‌هایی طرح کرد که خان‌بابا معتضدی(1365-1271) با استفاده از آنها، تیتراژ «آبی و رابی» را ساخت. نقاشی‌هایی که تالبرگ برای «آبی و رابی» طرح کرد ، نشان می‌دهد که نخستین فیلم سینمای ایران به شیوه اصولی با تیتراژ برخورد کرده است.
اما آوانس اوگانیانس را که به عنوان نخستین کارگردان فیلم بلند داستانی ایران می شناسند، فرد بسیار تحصیل کرده ای بود که از دانشگاه های مختلف مدارک تحصیلی فراوانی دریافت کرده است. او فارغ‌التحصیل دانشکده تجارت از تاشکند، حقوق از عشق‌آباد، آموزشکده فیلم مسکو، دکترای سینما، دکترای علوم و دکترای طب است.
او با نام او.جی اوهانیان فعالیت می کرد، و در ژانویه 1940 (1319) دستگاهی به نام "اوهان سیستم" ساخت که امکان سنکرونیزه کردن فیلم و صدا را در داخل استودیو فراهم می‌کرد. آوانس اوگانیانس در شصت و یک سالگی در تهران به گمنامی درگذشت.
پس از فیلم آبی و رابی اوگانیانس دست به کار ساخت دومین فیلم خود به نام "حاجی آقا آکتور سینما" می شود را شروع کرد و این فیلم پس از طی مراحل تولید در اواخر سال 1312 آماده نمایش شد ولی در همین زمان تب اولین فیلم ناطق فارسی"دختر لر" همه گیر می شود و این نمایش گرچه جزو اولین فیلم های ایرانی بود توفیقی برای سازندگانش به بار نیاورد و بلکه تا حدودی باعث ورشکستگی آنان نیز شد./ایسکانبوز
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/4756