به گزارش سرویس موسیقی تابناک فرهنگی، مراسم یادمان زنده یاد"بهمن بوستان" چهارشنبه این هفته از ساعت 19 با حضور اهالی فرهنگ و هنر در فرهنگسرای ارسباران برگزار می شود.
بهمن بوستان فرزند مجدالعلی (مهرداد) بوستان حقوقدان و محقق گرانمایه ادبیات فارسی و عرب و نوه محمد حسن وحید دستگردی ادیب و شاعر دورا ن مشروطه در ۲۲ آذر ۱۳۱۴ در تهران زاده شد.
او پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه در تهران در سال ۱۳۳۶ در رشته حقوق وارد دانشگاه تهران شد و مطالعات دانشگاهی خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان برد. بوستان در دوران تحصیل دانشگاهی از محضر استاد بدیع الزمان فروزانفر و استاد جلال الدین همائی بهره بسیار برد.
استعداد و قابلیت بهمن بوستان در پژوهش های ادبی در دوران تحصیل دانشگاهی توجه استاد محمد معین را جلب کرد تا آنجا که او را به عنوان یکی از دستیاران خود در تدوین و گردآوری لغت فارسی برای فرهنگ معین و لغت نامه دهخدا برگزید. او همزمان به همکاری با مجلات معتبری چون آینده، کلک، بخارا، ادبستان و ... در نوشتن مقالات تحقیقی همت کرد.
بهمن بوستان در سال ۱۳۴۸ به استخدام سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران در آمد و به طرح و تهیه برنامه هائی در زمینه ادبیات و موسیقی ملی ایران مانند «هفت شهر عشق» و «بشنو از نی» برای تلویزیون و برنامه «سلامی چو بوی خوش آشنائی» برای رادیو تهران پرداخت. او در برنامه های خود از همکاری استادان نام آور موسیقی ایران، شخصیت هائی چون؛ احمد عبادی، علی اصغر بهاری، حسین قوامی، لطف اله مجد، منصور نریمان و ... برخوردار بود.
بهمن بوستان به دلیل برخورداری از حافظه ای نیرومند در تبارشناسی از اهل هنر و فرهنگ ایران، نزد موسیقی شناسان زبانزد و از مراجع معتبر بود. او در سال ۱۳۷۰ جشنواره «هفت اورنگ» را با همکاری هنرمند ارجمند محمدرضا درویشی در تالار اندیشه برگزار کرد. این برنامه با حضور استادان و شخصیت های برجسته موسیقی ملی از سراسر نواحی ایران همراه بود که کتاب «هفت اورنگ» یادگار این دوران است.
بهمن بوستان با گشایش خانه موسیقی ایران به عضویت هیئت مدیره کانون پژوهشگران موسیقی در آمد و چند سالی در این سمت ادامه فعالیت داد.
بوستان گذشته از پژوهش های ماندگار در حوزه ادبیات و موسیقی، در عالم ورزش و پیشآهنگی نیز از پیشروان بود. او بسیاری از کوه های ایران را پیمود و غارهای ناشناخته را بازشناخت تا آنجا که به عضویت هیئت غارشناسان ایران در آمد.
پژوهش های گسترده و معتبر او در ورزش های باستانی ایران و موسیقی ملی زورخانه از یادگارهای اوست. به پاس خدمات او در این زمینه بود که در اوایل دهه هشتاد به عضویت هیئت مدیره انجمن پیشکسوتان ورزش کمیته ملی المپیک در آمد و سال ها در این سمت فعالیت داشت و سهم شایسته ای در احیای فرهنگ ورزش باستانی ایران داشت.
او در سال های پایانی عمرش بیمار و خانه نشین شد و سرانجام در روز ۲۷ آبا ن 1393 در سن ۷۹ سالگی در تهران بر اثر ایست قلبی درگذشت. پیکر او از مقابل تالار وحدت تشییع و در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد.