درویش: هویت سینمای ما به اخلاق است

به گزارش تابناک فرهنگی و به نقل از  ایکنا، آیین نکوداشت هفدهمین جشن خانه سینما با حضور چهره‌های فرهنگی و لشکری شب گذشته در 18 شهریورماه در ایوان شمس برگزار شد. در این مراسم چهره‌هایی چون؛ علی ربیعی، حجت الله ایوبی، سردار مهدی ربانی، علی‌رضا رضاداد، رضا میرکریمی، کمال تبریزی، سیروس الوند، آتیلا پسیانی، امین تارخ، رسول صدر عاملی، احمد مسجد جامعی، احمد رضا درویش، سعید پور صمیمی و... حضور داشتند.

در ابتدای این مراسم رضا میرکریمی، کارگردان سینما اظهار کرد: سال‌ها بود مجبور نبودم به روی صحنه بیایم و صحبت کنم، اما امروز برایم صحبت کردن کمی سخت است. در حقیقت از خودم خجالت می‌کشم تا خواسته‌هایمان را اعلام کنم چون در دولت‌های مختلف این حرف‌ها بارها زده شده است و هیچ گوش شنوایی نیست. دولت‌ها همیشه با سلیقه‌های مختلف می‌آیند و می‌روند، اما انگار چیزی که در بین همه آنها مشترک است کم اعتنایی به هنر و فرهنگ است. دیگر برایمان سخت است که بگویم ما را ببینید، به همین دلیل ترجیحاً دیگر در این باره صحبت نمی‌کنم.

در ادامه مراسم هیئت مدیره خانه سینما روی صحنه آمدند تا از علی ربیعی وزیر تعاون و راه اجتماعی تقدیر کنند. ربیعی در این مراسم با تشکر از اهالی هنر گفت: واقعاً کاری نکرده‌ام و اگر هم کاری انجام شده جزو وظایف من بوده است. تمام دولت مانند من فکر می‌کنند. خوشحالم که در جایی حضور دارم که قادرم برای دلم کاری انجام دهم. سینما در پرورش شخصیت افراد با کمک قهرمان‌ها بسیار اهمیت بخش است. که همه سینمای ایران را دوست دارم. حتی فیلم‌هایی که به آنها نقد وارد است چون به نظم به نیاز روز زمان خود پاسخ داده‌اند.

اسعدیان: درویش، سینماگری با جسارت است

پس از سخنان ربیعی، همایون اسعدیان دبیر هفدهمین جشن خانه سینما نیز بیان کرد: امسال قرار است از گنجینه‌هایی تقدیر شود همچون فرهاد ورهرام. همیشه فکر می‌کردم که ما می‌توانیم با ساخت یک فیلم به شهرت برسیم، اما یک مستند‌ساز به تنها چیزی که فکر نمی‌کند دیده شدن است. او برای این که دیده شود باید سال‌های سال کار کند. فرد دیگری که همیشه در موردش با احتیاط حرف زده‌ام، احمد رضا درویش بوده است، چراکه جسارت خاصی دارد و همیشه محکم برخورد می‌کند. ساختن فیلم‌هایی چون «دوئل»، «رستاخیز» شهامت می‌خواهد. وی شهامتی داشته که سال‌ها در جبهه‌ها حضور داشته است.

وی به سخنان خود اضافه کرد: امشب از سعید پور صمیمی نیز قدردانی می‌شود.  کسانی که تئاتر دیده‌اند نمایش «ریچارد سوم» را فراموش نکرده‌اند. در سینما همچنین آثاری چون «ناخدا خورشید» نیز در ذهن همه بازی وی ماندگار شده است. کار کردن با او بسیار سخت است چون همواره دقیق است. درضمن درباره داوودنژاد هم باید بگویم وی همچون یک جوان بعد از سالها همچنان بدون ترس در هنر، تجربه می‌کند، چراکه جسارت دارد.

ایوبی: ای کاش «رستاخیز» را دوست نداشتم

در این شب رئیس سازمان سینمایی هم پشت تریبون قرار گرفت و گفت: خیلی خوشحالم که جشن خانه سینما در این روزها با این شکوه برگزار می‌شود. این کاش عشق نمی‌ورزیدم به درویش، ای کاش مخالف فیلمش بودم و ای کاش دلم نمی‌خواست که با همه وجود فیلم سینمایی «رستاخیز» نمایش داده شود. دلم می‌خواست حرف بزنم و خیلی چیزها را بگویم، اما نمی‌توانم امیدوارم که شرایطی پیش بیاید که این موضوع هم حل شود.


در ادامه این مراسم فاطمه معتمد آریا، آتیلا پسیانی و امین تارخ نیز روی صحنه حاضر شده و درباره سعید پورصمیمی سخن گفتند سپس سعید پورصمیمی نیز در در سخنانی بیان کرد: چنین بزرگداشت‌ها و نکوداشت‌هایی این حسن را دارد که تشویق می‌شوی و سر شوق می‌آیی که کار بهتری انجام دهی. نکته دیگر اینکه اعتقاد دارم بازیگری در سال‌های اخیر در سینما و تئاتر بسیار ترقی کرده است. بچه‌ها واقعا استعداد و باسواد هستند ولی متاسفانه می‌بینم با این همه دانشگاه و آموزشگاه و استعدادهای جوانی که در این حوزه وجود دارد این جوان‌ها بدون استفاده رها شده‌اند. برای همین این سوال را می‌پرسم که سینمای ما به کجا می‌خواهد برود.


در بخش دیگری از مراسم فرهاد ورهرام برای دریافت لوح و هدایای خود به روی صحنه حاضر شد و گفت: ابتدا تشکر می‌کنم و ممنونم که این مراسم را برگزار کردید. می‌دانم که دوستان با لیاقت‌تری نسبت به من در این عرصه وجود داشتند که این مراسم نکوداشت برای آنها برگزار شد. در کلیپی که درباره من ساخته شده بود دوستان صحبت‌هایی کردند که بسیاری از آنها را تکذیب می‌کنم. دوستان به دلیل محبتشان به جای من اخلاق‌سازی کردند.

درویش: هویت همه ما به اخلاق است

در بخش دیگری از این مراسم از احمدرضا درویش کارگردان سینما تجلیل به عمل آمد. در این بخش کیومرث پوراحمد، محمدمهدی عسگرپور و سهیل محمودی درباره درویش سخن گفتند، سپس درویش پشت تریبون قرار گرفت و گفت: همه هویت ما به اخلاق است. یک فیلم یا کل سینما در برابر شرافت و منافع ملی و هویت ملت ایران چیزی نیست.  ‌آنجایی که باید متاثر شد که پیکره اخلاق صدمه ببیند. هزاران سال باید زیست اجتماعی داشته باشیم که اعتماد فراگیر شود. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که تا زانو در خون بوده‌ایم. خونی که در برابر ریختن شدن آنها مسئولیت داریم.

درویش اضافه کرد: تکلیف راستگویی چه می‌شود؟ عرصه سیاست و فرهنگ بسیار به هم نزدیک هستند. حوزه سیاست جایی برای سیاست‌بازی است و حوزه فرهنگ حوزه‌ای برای عشق و اندیشه‌ورزی. چه کنیم که این دو با هم همگرایی داشته باشند. واقعا متاسفم که باید وقتمان را برای چیزهایی بگذاریم که می‌تواند صرف چیزهای بهتری شود. چرا باید این مراسم که یک جشن است غم‌انگیز شود. زمانی که قرار شد در اینجا حضور پیدا کنم خیلی فکر کردم که چیزی بگویم یا نه چراکه مدت‌ها سکوت کردم، اما از آنجایی که نام این صنف خانه سینما است با خودم گفتم که خانه سینما می‌تواند محل بیان دردها و رنج‌ها باشد. اگر اینها را در اینجا نگوییم خانه سینما تبدیل به یک باشگاه می‌شود نه خانه.

وی در ادامه متنی را که آمده کرده بود، قرائت کرد:«خانم‌ها و آقایان، همکاران محترم در ابتدای سخن بر خود لازم می‌دانم در این مجلس باشکوه، شکوه شما بزرگواران و بزرگان عرصه سینمای کشور عزیزم را ارج بگذارم. این مراسم نشانه‌ای روشن از روح سخاوت، همدلی و همزبانی است که از دیرباز در فرهنگ ما ایرانیان ریشه دوانیده است.  بزرگداشت بزرگان سینمای ایران پاسداشت کسانی است که پیشانی بر آستان فضیلت و اخلاق می‌سایند و نور حقیقت در پرده تاریکی‌ها می‌تابانند که من کوچک‌ترین آنانم.

گرامی می‌دارم یاد و نام کسی را که ثبت روز ملی سینما در تقویم تاریخ و برگزاری آیین سالیانه جشن سینمای ایران ابتکار اوست. آن نوزاد فلسطینی در فیلم بازمانده اکنون جوان بیست و چند ساله است و دفاع از شرافت و هویت خود در غزه، لازقیه، دمشق، حلب، موصل و الرمادی را مرهون تلاوت آیت‌الکرسی از زبان مادربزرگش در واگن قطار می‌داند.

جای سیف‌الله داد در عرصه سینمای ایران خالی است. کسی که در فیلم‌سازی پیشتاز و در مدیریت نه به سیاست‌ورزی که به صدق و اندیشه‌ورزی شناخته می‌شود.»

در انتهای این مراسم جایزه سیف الله داد جشن خانه سینما نیز به علی‌رضا داودنژاد اهدا شد.