سامان سالور این روزها مشغول نوشتن
فیلمنامهای سینمایی است که اگر برای آن پروانه ساخت صادر شود، قطعاً آن را
برای نمایش در جشنواره فیلم فجر آماده خواهد کرد.
اگرچه سالور فیلمهای زیادی در کارنامه خود دارد اما فیلم "آمین خواهیم
گفت" از این کارگردان همچنان پشت خط اکران باقیمانده است. با این کارگردان
سینما درباره وضعیت سینما، اکران فیلم "آمین خواهیم گفت" و بحث عدم بررسی
فیلمهای شورای صنفی برای اکرانها به صحبت پرداختهایم که در زیر
میخوانیم.
از اکران فیلم "تمشک" راضی نبودید. این فیلم برای شبکه نمایش خانگی مجوز دریافت کرده است یا خیر؟
بله، متأسفانه فیلمهای من در شرایط مناسبی اکران نمیشوند. آنقدر
دراینباره صحبت کردهام که میترسم بگویند فلانی بازهم برای اکران فیلمش
غر میزند، اما درباره نمایش فیلم "تمشک" در شبکه نمایش خانگی باید بگویم
که این فیلم مجوز انتشار در این شبکه را دریافت کرده است و به زودی در
شبکه نمایش خانگی پخش خواهد شد.
زمان اکران فیلم "آمین خواهیم گفت" مشخصشده است یا همچنان باید در
ترافیک اکران فیلمها باقی بماند. البته میدانید که خیلی از فیلمها هم
در زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر بهصورت محدود اکران عمومی میشوند.
اکران این فیلم هم به این صورت است؟
خوشبختانه قرار است این فیلم در گروه هنر و تجربه اکران عمومی شود. اگرچه
فیلم "آمین خواهیم گفت" را سال 1389 ساختم، اما متأسفانه تا امروز اکران
نشده است. بههرحال موقعیت اکران فیلمها در هنر و تجربه برای
کارگردانهایی همانند من، موقعیت مناسبی است، چرا که میدانیم بخش اکران
فیلمها در گروه هنر و تجربه با استقبال خوبی از سوی تماشاگران در طول این
چند ماه روبرو شده است. بههرحال مهرماه تاریخی است که درباره اکران این
فیلم از سوی شورای سیاستگذاری گروه هنر و تجربه برای اکران این فیلم به ما
اطلاع دادهاند.
الآن مشغول چهکاری هستید؟ با این شرایط سخت که فکر میکنید سینما
در آن گرفتار شده، حاضر هستید فیلمی را برای جشنواره فیلم فجر آماده کنید؟
سینما همیشه شرایط سخت داشته است. من هم علاقهمند به کار و حرفهام
فیلمسازی هستم. به همین دلیل هر مشکلی هم که وجود داشته باشد مانع عدم فیلم
ساختن من نخواهد شد. این روزها مشغول نوشتن فیلمنامهای با مضمون اجتماعی
هستم که اگر پروانه ساخت این فیلم صادر شود، ان شاء الله آن را برای
جشنواره فیلم فجر خواهم رساند.
چرا اکران فیلمها برای شما در طول این چند سال مشکلساز بوده است؟
شرایط اکران فیلمهای سینمایی در ایران، دست چند نفر است که همیشه در سینما
نقش پررنگی داشتند و آنها تصمیم میگیرند که فیلمی اکران عمومی شود و یا
از اکران بازماند. بارها گفتهام که نمایش و خصوصیسازی سینما خیلی
میتواند به این روند تسخیرشده کمک کند. همیشه در سینما شاهد بودهایم که
در مکانی، هدایت چرخه اکران دست گروهی بوده است.
بههرحال چرخه اقتصادی در سینما دست چند تهیهکننده است، اما دیدهایم که
در بعضی از فیلمهای خاص چرخه اقتصادی معنا و مفهومی ندارد چه خوب این گروه
از فیلمها اکرانهای خاص بگیرند. خوشبختانه مردم در اینیک سال گذشته به
سینما روی آوردهاند و به سالنهای سینما میروند. وگرنه دیدهایم که اغلب
مردم در سالهای گذشته منتظر بودند تا سی دی و دیویدی فیلمی به شبکه
نمایش خانگی بیاید و با هزینه پائین تر آن را ببینند. ایکاش در سینما از
بخش خصوصی حمایت شود.
شما با اکران فیلمهای خود ضرر مالی کردید؟
معتقدم باید اندیشهای برای اکران فیلمها
و تبلیغات آن وجود داشته باشد. ما ارکان پخش یک فیلم را بلد نبودیم. بیشتر
فیلمهایی که روی پرده سینما میروند، حکم ویترینی رنگارنگ دارند که باید
قابلیت جذب تماشاگر را از سوی تبلیغات به دست میآوردند. به هر حال
پخشکننده و تهیهکننده در سینمای ایران نقش پررنگی دارد، اما با این
سروشکلی که بعضی فیلمها اکران عمومی میشوند و بعضی فیلمها روی اکران را
هم نمیبینند، باعث میشود تا سینما در کشور ما به صنعتی ورشکسته شده تبدیل
شود، چراکه سرمایهگذار فقط میخواهد یک فیلم فروش داشته باشد تا
سرمایهاش با مبلغی بیشتر برگردد. به همین دلیل رابطه و شلوغبازیهای
معمول اکران یک فیلم بیشتر از ساختار و کیفیت حائز اهمیت خواهد شد. شما
ببینید در این چند سال سینما با چه حاشیههایی روبرو بوده که گاهی به ضرر
یک فیلم هم تمامشده است. باید به سینما کمک کرد تا مخاطبان ارزشمند
فیلمهای خوب ببینند، نه اینکه مردم از این هنر فاصله داشته باشند. بارها
دیدهام که خانوادهای برای دیدن فیلمی به سالن سینما آمدهاند اما پیشمان
از دیدن فیلم برگشتهاند و بعدازآن دیگر سینما را برای تفریح خود انتخاب
نکردهاند. متأسفانه گاهی رغبتی از سوی مردم برای رفتن به سالن سینما وجود
ندارد.
چه کسی میتواند این مشکلات ماندگار در سینما را حل کند؟
نمیتوان نام شخصی را برای جریان اشتباهی که در سینما راه افتاده است، بیان
کرد، اما اتفاق نیکی همانند اکران فیلمهای خاص و تجربی در گروه هنر و
تجربه را باید محترم بدانیم. چراکه این گروه باعث شد تا فیلمهای خوب
دوباره دیده شوند و درصد فروش فیلمها بالا برود. از طرفی چند فیلمی که با
مشکل اکران روبرو بودهاند هم در این گروه اکران شد. من فکر میکنم شورای
صنفی نمایش و دیگر دوستان در این عرصه بیتقصیر نیستند. بارها دیدهام که
در شورای صنفی نمایش به فیلمی گروه خوب برای اکران سپردهاند اما برای فیلم
دیگری هیچ ارزشی قائل نبودهاند. شورای صنفی هم به درآمد تهیهکننده و
برگشت سرمایه، سرمایهگذار در سینما فکر میکند. نکته جالبتوجه در دوران
هر مدیر در سینما این است که زمان همه گذشتهها را ثابت میکند. من
فیلمهای زیادی ساختهام که هنوز هم بعد از اکران فیلمم نتوانستم دستمزد
بازیگرم را کامل پرداخت کنم و این مسئله واقعاً به ضرر من کارگردان و
تهیهکننده بوده است. علاوه بر اکران در بحث پروانه ساخت هم ممکن است
ماهها من دوندگی کنم اما فیلمی بهراحتی هر چه تمامتر پروانه ساخت دریافت
کند. گاهی حس میکنیم که عدهای منافع سینما را مصادره میکنند. اما اگر
سینمای خصوصی به وجود بیاید، هر گروهی کار خود را انجام میدهد و همه این
گمانهزنیها هم از بین میرود.
فکر میکنید این روند سختی که در سینمای ایران از پروانه ساخت تا پروانه نمایش وجود دارد در سینمای خارج از کشور هم هست؟
اتفاقاً من فکر میکنم گاهی باید از سینمای هالیوود چیزهایی یاد بگیریم. در
سینمای خارج از ایران، از زمانی که فیلم به مرحله تولید میرسد و پروانه
ساخت دارد، حتی زمان اکران فیلم و نمایش آن در سینماها هم مشخص خواهد شد.
اما ما در سینمای ایران با یک هندوانه دربسته مواجه هستیم که نمیدانیم
آیا فیلممان بعد از ساخت پروانه نمایش میگیرد یا توقیف میشود. این جریان
به نفع سینما نیست. باید تمام این پایههای ضعیف را در سینما قوی کنیم.
حمایتهای دولتی باید در این زمینه صورت بگیرد. بههرحال امیدوارم شرایط
بهتری برای سینما به وجود بیاید.
منبع: هنر آنلاین