ایرنا - یک روزنامه هندی با اشاره به شکوه و جلال تاریخی مشترک این کشور با ایران نوشت: ایران به شکلی شگفت انگیز خلاف تبلیغاتی است که غرب سعی دارد به وسیله آنها این کشور را به جهان معرفی کند.
روزنامه 'تلگراف ایندیا' در مقاله ای به قلم تارون ویجای که عضو حزب حاکم بی جی پی است و اخیرا سفری به شیراز داشته است، نوشت: روابط ما با مردم ایران بسیار فراتر از نیاز های راهبردی است. این روابط به قلب ها وابسته است. برای من سفر به ایران کنار گذاشتن تفکرات قبلی و یادگیری درسی جدید بود که من آن را قطعه ای از موسیقی آرامش بخش می نامم.
وی در این مطلب آورده است: ایران تنها 'یک کشور دیگر' برای هند نیست. از زمان داریوش کبیر تا مغول ها و از خانواده های جمشیدی تاتا و گادریج گرفته تا سام مانکناوه و قربان محمدپور فرماندهان ارتش هند، رده پای ایران در جامعه هند بسیار پررنگ است. ایران به طور مداوم با زندگی وجودی هند ادغام شده و به زبان، فرهنگ، قوت و عادات هندی ها رنگ متمایزی بخشیده است.
اما حضور در ایران یک تجربه بسیار متفاوت برای هر مسافری است که قصد سفر به این کشور را دارد.
وی در ادامه مطلب خود با بیان اولین تجربه خود در تهران در گفت و گو با یک ایرانی به سوالی اشاره کرد که وی از این مسافر هند درباره 'معنای کلمه هندوستان ' پرسیده است. نویسنده مقاله از اظهار شگفتی از میزان دوستی و مهربانی که از سوی این مرد مسن دریافته کرده است جواب وی را نقل می کند: 'هندوستان به معنای دواسنتو، یا جهان است. یک سرزمین عالی که دوست تمام دنیا است. هند یک کشور شگفت انگیز با زبانهای بسیار، ادیان و افراد مختلف در یک منطقه وسیع است، با این وجود همه آنها با یکدیگر زندگی می کنند. هند می تواند فرصت های زیادی به جهان ارائه می دهد. من آرزو می کنم شما کل جهان را هندوستان کنید. پس از آن هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت. شما می توانید به همه چگونگی زندگی با هم را آموزش دهید.'
این عضو حزب بی جی پی در ادامه به دیدار خود با محمد علی معلم دامغانی رئیس آکادمی هنر ایران و یکی از 'شخصیت های ادبی مشهور و بسیار متعهد' کشورمان که مشاور رهبر معظم انقلاب نیز هست اشاره کرد و نوشت: ما درباره ی ادبیات و موضوعات باستانی که دو کشور ایران و هند را به یکدیگر متصل می کند گفت و گو کردیم. او یک نسخه محدود و افسانه ای از شاهنامه فردوسی را به من هدیه داد. و بله، یکی دیگر از کتاب های بسیار ویژه، یک نسخه فارسی دوداس نوشته سارات چاندرا چاتوپادیا بود که به همت فاطمه هاشم نژاد به فارسی ترجمه شده بود.'
او در ادامه خاطرنشان کرد که استشمام عطر گلاب (گل سرخ که در هند هم مرسوم است) مرا به یاد آثار تقلیدی از داستن های فردوسی و اشعار حافظ شیرازی و به خصوص نقاشی حماسی ایرانی که بر سقف هال بزرگ کاخ ریاست جمهوری هند در دهلی نو نقش بسته است می اندازد که مملو از عظمت و زیبایی است.
تارون ویجای در ادامه نوشت: سه روزی که در ایران حضور داشتم، بسیاری از تصورات من در مورد این کشور، مردم و فرهنگ آن را تغییر داد. دولت ها و رسانه های غربی به طور معمول گزارش می دهند که ایران به طور کامل با ارزش های انسانی و شیوه های دموکراتیک مخالف است. آیا این گزارشات کلیشه ای درست است؟ آیا نباید من در مورد تجربه خودم در ایران سخن بگویم؟
ایران باید به وسیله هندی ها و توسط چشم اندازان هند دیده و درک شود. ایران یک مردم است، یک جلوه که خود را در ظرافت و تقلید بی نظیر تعریف می کند؛ این کشور رویای یک شاعر است، رقص است، درام است، سرگرم کننده است. این سرزمین در درخشندگی و زیبایی، بی نظیر است. ما در هند هنوز در مورد ریشه های آریایی خود بحث می کنیم، اما ایران در این مورد مطمئن است و افتخار می کند که یک سرزمین آریایی است. در حقیقت نام - ایران - به طور مستقیم از کلمه آریایی مشتق شده است.
آنها با هر سرزمین مسلمان دیگر متفاوتند - به طوری که این تنوع و تمدن توجه هر بازدید کننده ای را به خود جلب می کند. ایران به شما یادآوری می کند هر نوع افراط گرایی برای تخریب جامعه با مقاومت روح این مردم این سرزمین کهن روبرو خواهد شد.
در طول حضور در ایران می توان یک جامعۀ معتدل، آزاد و باز را دید که اغلب نمایش داده نمی شود. رستوران ها با غذاهای مختلف خود از جمله انواع کباب ها پر از هیاهو و سر و صدا هستند. راننده تعداد زیادی از ماشین ها در جاده ها زنان هستند. آنها زمانی که به کاروان ما نزدیک می شدند از پنجره خودرو بیرون آمده و فریاد می زدند: 'سلام! به ایران خوش آمدید!
دیدار از خرابه های تخت جمشید، شهر باستانی پارس ها که همچنین به نام کهن خود شناخته می شود، تجربه شگفت انگیزی بود. چون همه می دانیم که پارسی ها، در بحث تمدن فوق العاده پیشگام بوده و به داستان رشد هند کمک کرده اند.
ایران اسلامی معاصر، میراث پیش از اسلام خود را با غرورحفظ کرده است، که ما می توانیم از آنها درس بگیریم. یکی دیگر از اطلاعات شگفت انگیز برای من این بود که دو معبد هندو و یک گوردارا - که هر دو در یک محوطه - در بندرعباس قرار داشتند؛ به دقت توسط اداره فرهنگ و هنر دولت ایران حفظ و نگهداری می شدند.
آنچه برای ما باور نکردنی بود گرما و صمیمیت مردم ایران بود. در تمام این مدت به ما اطلاعات غلط داده شده بود و اگر ما خود تجربه تعامل با مردم و سفر با ایران را بدست نمی آوردیم، احتمالا آنچه در ایران آن را دیده و تجربه کرده بودیم را باور نمی کردیم و آن را تبلیغات دروغین محسوب می کردیم.
وی با اشاره به سفر طولانی خود به شهرهای ایران نوشت : همه این تجربه ها در امتداد 7 هزار و 200 کیلومتر کریدور بین المللی شمال و جنوب که اخیرا از سوی نارندرا مودی نخست وزیر هند و ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مورد توجه قرار گرفته است اتفاق افتاد. کمک هند برای توسعه بندر چابهار ایران یک دستاورد بزرگ در توسعه این کریدور بین المللی است. در طول سفر مودی به تهران، این پروژه جان تازه ای گرفت و مهم تر اینکه آن نشان دهنده اهمیت همکاری ایران و هند است.
وی در خاتمه نوشت: درست است که تحریم های آمریکا به اقتصاد ایران صدمه زیادی زده است اما همه باید بدانند که برای هند مسیر دست یابی به تهران از واشنگتن نمی گذرد. روابط ما با مردم ایران بسیار فراتر از نیاز های راهبردی است. این روابط به قلب ها وابسته است. برای من سفر به ایران کنار گذاشتن تفکرات قبلی و یادگیری درسی جدید بود که من آن را قطعه ای از موسیقی آرامش بخش می نامم.