حضور محمدرضا گلزار که در این سال ها به عنوان پربازدید ترین آرتیست سینما فعال بوده است و قطعا در جذب اسپانسر برای تولید فیلم های سینمایی نیز بسیار موثر عمل کرده است می تواند یک اتفاق ویژه برای تلویزیون باشد.
اما این سوال پیش می آید که آیا قرار است تلویزیون با حضور ستاره سینما به حجم وسیعی از مخاطب برسد؟ و در حقیقت قرار است ستاره سینمایی رضایت اسپانسر مدنظر را جلب کند؟
در اینکه در تلویزیون دستمزد چند میلیاردی در انتظار محمدرضا گلزار است شکی نیست اما این سوال پیش می آید که آیا تلویزیون امروز برای جذب مخاطب بیشتر نیازمند یک استار سینمایی است یا اینکه مسئولین سیما از این اتفاق یک هدف چند سویه را دنبال می کنند و در واقع به دنبال این هستند که جدا از حضور گلزار در شبکه سه و بالا بردن حجم مخاطب برنامه یک بازده مالی نیز در انتظار رسانه متبوعشان باشد و در حقیقت حضور این ستاره گران قیمت در تلویزیون برای رسانه ملی هم نان باشد و هم آب!
در اینکه حضور بازیگر فیلم «سلام بمبئی» در تلویزیون به جایگاه استاری وی لطمه وارد می کند که شکی نیست اما قطعا او هزینه ای در نزدیک ترین میزانسن قرار گرفتن با مخاطب را از اسپانسرش دریافت می کند، اما نکته اینجاست که این بازیگر پرطرفدار چقدر در اجرای یک مسابقه تلویزیونی توانا است؟ آیا او می تواند برنامه ای را به قول خودش با ساختار خارجی اجرا کند و از پس مسابقه ای پرهیجان برآید؟ کم نبوده اند بازیگرانی که با جایگاه قابل قبول در سینما و تلویزیون نتوانسته اند در مقام مجری به خصوص یک مسابقه تلویزیونی موفق عمل کنند و در واقع یک لطمه دو سویه هم برای خودشان و هم برای برنامه خریده اند.
و از منظری دیگر دیده شدن ممتد یک بازیگر سینما در حد ستاره از رسانه ملی او را تا حدودی برای مخاطبانش تکراری و در دسترس می کند و بی شک صاحبان فیلم در انتخاب او تا حدودی دست به عصاتر خواهند بود اما اگر گلزار نتواند از پس اجرای یک مسابقه مهیج و پرهیجان برآید و مخاطبان او را در این تجربه جدید دوست نداشته باشند بی تردید او از این انتخاب لطمه می بیند و تلویزیون هم به خواسته اش نمی رسد.
کشاندن پای فوتبال به سینماها و حضور ستاره های سینمایی در تلویزیون نشان از این دارد که رسانه های مختلف در جذب مخاطب می توانند وام دار یکدیگر باشند به شرط آنکه این همکاری به صدمه هر یک یا حتی طرف سوم نیانجامد.
یادداشت- پیروز قهرمانی / برنا