ایران زیر هجوم نا امید کننده هاست. با این افسرده ساز ها باید چه کرد؟
در فیلم "هری پاتر" کاراکتری هست به نام دِمِنتور (Dementor) که در زبان فارسی "دیوانهساز" یا "افسردهساز" ترجمهاش کردهاند.
دِمِنتورها موجوداتی هستند که وارد محیط میشوند و نشاط آن را از بین میبرند و مردم را تبدیل به آدمهای افسرده میکنند.ایرانِ امروز تحت هجوم دِمِنتورها است. یعنی از فلان گروه
تلگرامی خانوادگی بگیر، تا سینما و روزنامهها و رسانه ملی و... پر است از دِمِنتورهایی که دستاندرکار تزریق یأس، ناامیدی و بدبینی در جامعه هستند.
سلطه دِمِنتورها به قدری سنگین شده است که حتی دربعضی مجامع حزباللهی هم آدم جرأت ندارد بگوید اوضاع خیلی هم بد نیست؛ سریع واکنش نشان میدهند:"محافظهکار شدی؟ سرسپرده رژیم شدی؟!"...
تبیین درست وضعیت ایران 1396، نه با تحلیل سیاسی به دست میآید، نه تاریخی و نه جامعهشناختی. بهترین روش، تحلیل روانشناختی است که میتواند شرایط را تبیین کند.
ما در ایران 96 دچار یک وضعیت روانشناختی عجیب و غریب بودیم. ایرانی که در آستانه یک جهش بزرگ هست را چنان تیره نشان میدهیم که همه ارادهها ناامید شوند!
ایران امروز، جامعهای با 80 میلیون جمعیت، 4 میلیون دانشجو، میلیونها فارغالتحصیل، صدها هزار مهندس (تعداد مهندسهای ایران با مهندسان جامعه 300 میلیونی آمریکا برابر است!)،
گسترش زیرساختهای انرژی و حمل و نقل در تمام کشور، جادههای سیستان بلوچستان مرتبتر از بسیاری از جادههای اروپا، از لحاظ دفاعی و نظامی قدرت پیروز در سوریه، لبنان، عراق و
یمن، با قدرت بازدارندگی کم نظیر و امنیت منحصربهفرد، با پیشرفتهای مثال زدنی و غبطهبرانگیز برای اکثر کشورهای جهان در حوزه هوافضا و پرتاب ماهواره، انرژی هستهای، نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و سلولهای بنیادی و ...
پس حالا که در عرصه عینی و میدانی نمیشود ایران را شکست داد باید کاری کنیم که خودشان، خودشان را شکست دهند!
تنها کشوری که قدرت شکست ایران را دارد خودش است!
چون تجربه اثبات کرده است ایرانیها هر کاری را اراده کردند ،توانستند انجام بدهند
و هر کاری که غرب کرده است که جلوی "تحقق اراده ایرانیها" را بگیرد نتوانسته و در نهایت ایران موفق شده است.
پس به دنبال انجام کاری هستند که اراده ما را بگیرند. خب چه کارکنیم؟
باید دِمِنتورها را فعال کنیم!
لذا هم اکنون سینما و رسانه ایران پر است از این دِمِنتورها. به فضای مجازی هم که به شکل بسیار گسترده هجوم کرده اند.
در همین موضوع برداشته شدن نردههای نماز جمعه در تبریز یک عدهای میگویند:
" این ذوق زدن دارد؟ این کف خواستههای ما هم نیست!
اگر فردا روز، همین آدم کار بدی کرد چطور میخواهیم نقدش کنیم؟!"
خیلی جالب است! با این تفکر، از این به بعد باید در هر فرصتی یک تهدید ببینیم!
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
"ما من بلیة الّا و للّه فیها نعمة تحیط بها ؛
هيچ گرفتارى و بلايى نيست مگر آن كه نعمتى از خداوند آن را در ميان گرفته است".
هیچ تهدیدی نیست مگر اینکه فرصتی بزرگتر در آن است.
اما بعضی بچه حزباللهیها برعکس شدهاند! اعتقاد دارند که "هیچ چیز خوبی وجود ندارد.
حتی اگر اتفاق خوبی میافتد، منتظر باشیم پس از آن خبر بد بزرگتری برسد
ایران در هجوم دِمِنتورهاست تا مردم را از همه چیز ناامید کند. خودتان هوشیار باشید.
گفتاری از: وحید جلیلی
(فعال فرهنگی و هنری)