انتشار: ۱۳:۲۸ - ۰۷ آبان ۱۳۹۶
به گزارش تابناک فرهنگی؛مطبوعات و رسانه ها در طول حیات خود همواره با رقبای سرسختی در مقطعی رادیو و پس از آن تلویزیون مواجه بوده اند.
هر چند این رقبا در دوره ای بر کار رسانه های مکتوب اثر گذاشته و در مقاطعی بازار آنان را کساد کرده بودند اما هنوز نتوانسته اند اهمیت آنها را در نزد مردم بطور کامل کاهش دهند.
رسانه ها همواره برای ادامه حیات خود در برابر این رقبا، در اندیشه طرح های نو و رویکردهای مختص به خود بوده اند تا همچنان به فعالیت خود ادامه دهند.
ظهور رسانه های تصویری و ایجاد شبکه های مختلف تلویزیونی و رادیویی، شاید در ابتدا فعالیت رسانه های مکتوب را با چالش روبرو کرده بود اما مطبوعات خیلی زود با ارائه مطالب کامل تر نسبت به گزارش های تلویزیون و رادیو، مخاطبان خود را حفظ کردند.
ظهور اینترنت و پس از آن ایجاد شبکه های مختلف اجتماعی شاید مهمترین چالش رسانه های مکتوب در عصر حاضر بود که حالا فراتر از رادیو و تلویزیون درصدد هستند که این رسانه ها را از میدان بدر کنند.
شبکه های اجتماعی حالا در همه مکان ها از جمله در خانواده ها و جامعه در دسترس مخاطبان است و در سریعترین زمان می توانند خبرها و حتی تفاسیر را در اختیار مخاطبان قرار دهند. فعالیت شبکه های اجتماعی با ظهور شهروند خبرنگار در جامعه همراه بوده یعنی هرکس با گوشی تلفن خود می تواند وقایع را گزارش و تصویر آن را به مخاطب ارائه کند.
شهروند خبرنگار پدیده ای است که هیچ شبکه و رسانه ای نمی تواند از نظر سرعت حضور در بطن حوادث به پای آنها برسد.
شهروند خبرنگار، خبرها را همزمان با وقوع حادثه می تواند گزارش کند در حالی که رسانه های دیگر خیلی دیر در محل حادثه حاضر می شوند.
اما شهروند خبرنگار در عین قدرت بلامنازع در مقابل رسانه های سنتی و رسمی که به جهت همان حضور فراگیر و انعکاس سریع وقایع حاصل می شود از انسجام خاصی برخوردار نیست به عبارت ساده تر این رسانه فاقد تشکیلات خاص بوده و مطالب آنان پراکنده و در بسیاری از موارد غیر قابل استناد است.
معمولا مطالب آنان حرفه ای نیست و بخاطر غیبت افراد حرفه ای در نگارش این مطالب، بسیاری از مطالب متناقص بوده و به طور کامل به مخاطب ارائه نمی شود و ارزش های خبری نیز در آن رعایت نمی شود.
بسیاری از مطالب این افراد می تواند شایع باشد و چون این مطالب از مبادی ناشناس منتشر می شود انتشار دهندگان آن قابل شناسایی نخواهند بود و دسترسی به آنان نیز بسیار دشوار است.
در مقابل این شکل از انتشار اطلاعات، رسانه های رسمی و سنتی به طور دقیق مطالب را منعکس می کنند زیرا در صورت رعایت نکردن آن می توانند مورد پیگرد قرار گیرند.
بنابراین رسانه های رسمی و روزنامه ها می توانند از این فرصت برای بازسازی خود استفاده کنند.
مطالب رسانه های رسمی اغلب صحیح است و این مساله یکی از شاخص های افزایش مخاطبان این رسانه ها است.
رسانه های یاد شده در کنار این ویژگی، باید به سرعت خود بیافزایند تا تقریبا همپای این رسانه ها حرکت کنند حتی این رسانه ها می توانند از همین شهروند خبرنگارها در انعکاس رویدادهای خود استفاده کنند و با فراخوان هایی آنان را جذب کنند.
برای مثال شهروند خبرنگاران پس از وقوع هر رویدادی بتوانند آن را به رسانه های رسمی منعکس کنند تا خبرنگاران و عکاسان حرفه ای برای پوشش آن اقدام کنند.
رسانه های رسمی می توانند به آموزش شهروند خبرنگاران در جامعه اقدام کنند تا خبرهای اولیه به درستی منعکس شود. رسانه های سنتی و مدرن باید در شبکه های اجتماعی و الکترونیکی حضور فعال تری داشته باشند و مطالب را کامل و به طور تشریحی همزمان با وقوع رویداد به مخاطبان ارائه کنند.
شهروند خبرنگار به خاطر همان غیرحرفه ای بودن و فعالیت تفننی و تفریحی هرگز نمی تواند مثل رسانه های رسمی و سنتی در مقابل انعکاس رویدادها از خود تعهد و مسئولیت نشان دهد.
فعالیت این شهروند خبرنگارها بیشتر با انگیزه های مطرح شدن و مسایل شخصی همراه است از این رو آنان مسئولیت و تعهدی در قبال انعکاس درست و دقیق مطالب ندارند.
با اینحال رسانه های رسمی و سنتی برای حضور فعال در جامعه و افزایش مخاطبان باید در ارائه محتوای آموزشی دقت بیشتری کنند.
مطالب باید در عین سرعت و دقت، به مسایل اصلی جامعه بپردازد تا مخاطبان درک کنند که این رسانه ها حرف ها و مسایل آنان را می نویسند.
رسانه های سنتی و رسمی اگر همین ویژگی انعکاس مسایل و مشکلات واقعی جامعه را حفظ کنند همچنان می توانند فعالانه در جامعه حضور داشته باشند. در واقع می توان گفت که رمز ماندگاری این رسانه ها در جامعه، تولید محتوا براساس نیازهای مخاطبان است و فاصله از این اصل، به معنی از دست دادن مخاطبان خواهد بود.
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: