دوران کاری شیکل در هالیوود پنج دهه طول کشید.
به گزارش تابناک فرهنگی به نقل از د رپ، ریچارد شیکل منتقد قدیمی مجله تایم، نویسنده 37 کتاب و کارگردان مستندهای مختلف درباره سینما، روز شنبه بر اثر عوارض ناشی از چند سکته مغزی در لس آنجلس درگذشت. او 84 ساله بود.
دوران کاری شیکل از عصر طلایی هالیوود آغاز شد و پنج دهه طول کشید. او یکی از محترم‌ترین افراد حرفه خود بود.
اریکا شیکل دختر ریچارد شیکل که خود یک نویسنده است، گفت: او یکی از پدران نقد فیلم در آمریکا بود. او صدایی استثنایی داشت. وقتی می‌نوشت یا حرف می‌زد تعابیر را به شکلی قدیمی به کار می‌برد. او هم روی کاغذ و هم در زندگی، رک و موجز بود.
شیکل از 1965 تا 1972 به عنوان منتقد فیلم در مجله لایف کار کرد. او بعد از بسته شدن لایف به مجله تایم رفت و برای 38 سال در آنجا مشغول کار بود. صدای او همچنان متمایز، فصیح و گاهی تند بود، نه تنها هنگام نقد کردن بلکه وقتی از هنر یک منتقد دفاع می‌کرد.
او سال 2007 در واکنش به مطلبی در لس آنجلس تایمز نوشت: اجازه بدهید بی‌پرده بگویم. حتی یک وبلاگ‌نویس پرکار هم می‌تواند درک کند که نقد – و پسرعموی فروتن او، "مرور" – یک کار دموکراتیک نیست... کاری است که به ذوق و سلیقه منضبط، اطلاعات تاریخی و نظری، و حسی نسبتاً عمیق نسبت به مجموعه آثار یک مؤلف (فیلمساز یا نقاش) و ویژگی‌های دیگر نیاز دارد.
شیکل در دوران کاری خود بیش از 30 مستند ساخت از جمله " Life Goes to the Movies"، "مینه‌لی درباره مینه‌لی: لایزا، وینسنت را به یاد می‌آورد" و "از جنگ‌های ستاره‌ای تا جدای: ساخت حماسه".
او در کتاب خاطرات خود با عنوان "صبح بخیر، آقای زیپ زیپ زیپ: سینما، خاطره و جنگ جهانی دوم" که در 2003 منتشر شد، نگاهی به دوران کودکی خود و عشقش به سینما انداخت.
اطلاعات گسترده شیکل درباره سینما در ضمیمه دی‌وی‌دی‌های بیش از 30 فیلم کلاسیک چون "شرق بهشت"، "در بارانداز" و "تایتانیک" استفاده شده است. او همچنین چند کتاب درباره تاریخ سینما و زندگی‌نامه ستاره‌های سینما از کری گرانت و لنا هورن تا وودی آلن منتشر کرد.
دوران کاری شیکل از عصر طلایی هالیوود آغاز شد و پنج دهه طول کشید. او یکی از محترم‌ترین افراد حرفه خود بود.
اریکا شیکل دختر ریچارد شیکل که خود یک نویسنده است، گفت: او یکی از پدران نقد فیلم در آمریکا بود. او صدایی استثنایی داشت. وقتی می‌نوشت یا حرف می‌زد تعابیر را به شکلی قدیمی به کار می‌برد. او هم روی کاغذ و هم در زندگی، رک و موجز بود.
شیکل از 1965 تا 1972 به عنوان منتقد فیلم در مجله لایف کار کرد. او بعد از بسته شدن لایف به مجله تایم رفت و برای 38 سال در آنجا مشغول کار بود. صدای او همچنان متمایز، فصیح و گاهی تند بود، نه تنها هنگام نقد کردن بلکه وقتی از هنر یک منتقد دفاع می‌کرد.
او سال 2007 در واکنش به مطلبی در لس آنجلس تایمز نوشت: اجازه بدهید بی‌پرده بگویم. حتی یک وبلاگ‌نویس پرکار هم می‌تواند درک کند که نقد – و پسرعموی فروتن او، "مرور" – یک کار دموکراتیک نیست... کاری است که به ذوق و سلیقه منضبط، اطلاعات تاریخی و نظری، و حسی نسبتاً عمیق نسبت به مجموعه آثار یک مؤلف (فیلمساز یا نقاش) و ویژگی‌های دیگر نیاز دارد.
شیکل در دوران کاری خود بیش از 30 مستند ساخت از جمله " Life Goes to the Movies"، "مینه‌لی درباره مینه‌لی: لایزا، وینسنت را به یاد می‌آورد" و "از جنگ‌های ستاره‌ای تا جدای: ساخت حماسه".
او در کتاب خاطرات خود با عنوان "صبح بخیر، آقای زیپ زیپ زیپ: سینما، خاطره و جنگ جهانی دوم" که در 2003 منتشر شد، نگاهی به دوران کودکی خود و عشقش به سینما انداخت.
اطلاعات گسترده شیکل درباره سینما در ضمیمه دی‌وی‌دی‌های بیش از 30 فیلم کلاسیک چون "شرق بهشت"، "در بارانداز" و "تایتانیک" استفاده شده است. او همچنین چند کتاب درباره تاریخ سینما و زندگی‌نامه ستاره‌های سینما از کری گرانت و لنا هورن تا وودی آلن منتشر کرد.
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/8330