عبدالحسین سپنتا، 4 خرداد 1286 در تهران متولد شد. او اولین فیلم ناطق ایرانی را ساخت.اکنون آرامگاه سپنتا که سال ها میعادگاه دوستدارانش بود به محلی برای پارک کردن خودرو و شست و شوی فرش همسایه ها تبدیل شده است.
به گزارش تابناک فرهنگی به نقل از ایسکانیوز، عبدالحسین شیرازی معروف به سپنتا، کارگردان اولین فیلم ناطق ایرانی به نام «دختر لر» است.
او در سال ۱۲۸۶ در تهران متولد شد و به علت علاقه به موضوع تاریخ و فرهنگ پس از اتمام تحصیل در مدرسه آمریکایی های تهران برای تکمیل تحصیلات به کشور هندوستان رفت.
او به تريتيب از مدرسه سن لويي، مدرسه زرتشيان تهران، استيورت تهران، استيورت مموريال كالج اصفهان و كالج آمريكايي تهران فارغ التحصیل شده است. سپنتا فعاليت هنري را با روزنامه نگاري آغاز كرد و نخستين روزنامه اش را سال 1307 با نام "دورنماي ايران" در بمبئي منتشر كرد.
او در سال ۱۳۰۶ مطالعه و تحصیل در زمینه تاریخ وفرهنگ و ادبیات کهن را در بمبئی آغاز نمود. در ادامه به علت جذابیتی که سینما در فرهنگ هند داشت به سینما گرایش پیدا کرد.
این علاقه باعث شد تا او با همکاری اردشیر ایرانی در سال 1312 نخستین فیلم ناطق ایرانی را با نام «دختر لر» در هندوستان بسازد.
در ادامه سپنتا فیلم های دیگری چون «فروسی»،«شیرین و فرهاد»، «چشمه های سیاه» و «لیلی و مجنون» را کارگردانی کرد.
سینما تنها یکی از دل مشغولی‌های سپنتا بود ، او در کنار سینما به انتشار مجله و کتب نیز پرداخت، از میان مجله و کتاب هایی که سپنتا منتشر کرد به موارد زیر می توان اشاره کرد: مجله دورنمای ایران ۱۳۰۷، مجله پیام راستی هندوستان ۱۳۰۷ – ۱۳۰۸، مجله سپنتا در اصفهان ۱۳۲۲ – ۱۳۳۲، کتاب ایران و اهمیت آن در ترقی و تمدن بشر، کتاب اخلاق ایران باستان، کتاب زرتشت که بود ؟ و چه کرد ؟، کتاب نوآموز مزدسینا، کتاب پرتویی از فلسفه ایران باستان، منتخبات اشعار دهقان سامانی، منتخبات اشعار میرزا عبدالوهاب گلشن ایران پرورد، گردآوری مجموعه سخنوران دوران پهلوی، مجموعه اشعار ملی ایران.
او 8 فروردین 1348 در اصفهان درگذشت. سپنتا در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
حدود هفت سال پیش پسر مرحوم سپنتا مقبره پدرش را خراب و با فاصله چند متری آن در گوشه ای از آرامگاه خانوادگی شان دفن کرد.اگر چه این نبش قبر با اجازه مراجع مربوطه انجام شد اما دیگر نه تنها آرامگاهی برای سپنتا وجود ندارد بلکه اکنون آرامگاه سپنتا که سال ها میعادگاه دوستدارانش بود به محلی برای پارک کردن خودرو و شست و شوی فرش همسایه ها تبدیل شده است.
در این مدت بارها مسئولان پایگاه میراث فرهنگی تخت فولاد که در مجاورت آرامگاه خانوادگی سپنتا قرار دارد از وراث آن مرحوم خواستند تمایل خود را درباره احیا و مرمت آرامگاه اعلام کنند اما هنوز پاسخی دریافت نکرده اند. غیر از آرامگاه و یک خانه تاریخی، تعدادی کتاب گرانبها، آرشیو فیلم، مطبوعات و دست نوشته های با ارزش وسایلی است که از مرحوم سپنتا به جای مانده است.
او در سال ۱۲۸۶ در تهران متولد شد و به علت علاقه به موضوع تاریخ و فرهنگ پس از اتمام تحصیل در مدرسه آمریکایی های تهران برای تکمیل تحصیلات به کشور هندوستان رفت.
او به تريتيب از مدرسه سن لويي، مدرسه زرتشيان تهران، استيورت تهران، استيورت مموريال كالج اصفهان و كالج آمريكايي تهران فارغ التحصیل شده است. سپنتا فعاليت هنري را با روزنامه نگاري آغاز كرد و نخستين روزنامه اش را سال 1307 با نام "دورنماي ايران" در بمبئي منتشر كرد.
او در سال ۱۳۰۶ مطالعه و تحصیل در زمینه تاریخ وفرهنگ و ادبیات کهن را در بمبئی آغاز نمود. در ادامه به علت جذابیتی که سینما در فرهنگ هند داشت به سینما گرایش پیدا کرد.
این علاقه باعث شد تا او با همکاری اردشیر ایرانی در سال 1312 نخستین فیلم ناطق ایرانی را با نام «دختر لر» در هندوستان بسازد.
در ادامه سپنتا فیلم های دیگری چون «فروسی»،«شیرین و فرهاد»، «چشمه های سیاه» و «لیلی و مجنون» را کارگردانی کرد.
سینما تنها یکی از دل مشغولی‌های سپنتا بود ، او در کنار سینما به انتشار مجله و کتب نیز پرداخت، از میان مجله و کتاب هایی که سپنتا منتشر کرد به موارد زیر می توان اشاره کرد: مجله دورنمای ایران ۱۳۰۷، مجله پیام راستی هندوستان ۱۳۰۷ – ۱۳۰۸، مجله سپنتا در اصفهان ۱۳۲۲ – ۱۳۳۲، کتاب ایران و اهمیت آن در ترقی و تمدن بشر، کتاب اخلاق ایران باستان، کتاب زرتشت که بود ؟ و چه کرد ؟، کتاب نوآموز مزدسینا، کتاب پرتویی از فلسفه ایران باستان، منتخبات اشعار دهقان سامانی، منتخبات اشعار میرزا عبدالوهاب گلشن ایران پرورد، گردآوری مجموعه سخنوران دوران پهلوی، مجموعه اشعار ملی ایران.
او 8 فروردین 1348 در اصفهان درگذشت. سپنتا در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
حدود هفت سال پیش پسر مرحوم سپنتا مقبره پدرش را خراب و با فاصله چند متری آن در گوشه ای از آرامگاه خانوادگی شان دفن کرد.اگر چه این نبش قبر با اجازه مراجع مربوطه انجام شد اما دیگر نه تنها آرامگاهی برای سپنتا وجود ندارد بلکه اکنون آرامگاه سپنتا که سال ها میعادگاه دوستدارانش بود به محلی برای پارک کردن خودرو و شست و شوی فرش همسایه ها تبدیل شده است.
در این مدت بارها مسئولان پایگاه میراث فرهنگی تخت فولاد که در مجاورت آرامگاه خانوادگی سپنتا قرار دارد از وراث آن مرحوم خواستند تمایل خود را درباره احیا و مرمت آرامگاه اعلام کنند اما هنوز پاسخی دریافت نکرده اند. غیر از آرامگاه و یک خانه تاریخی، تعدادی کتاب گرانبها، آرشیو فیلم، مطبوعات و دست نوشته های با ارزش وسایلی است که از مرحوم سپنتا به جای مانده است.
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/811