مراسم ختم و بزرگداشت اصغر بیچاره عکاس پیشکسوت سینما در حالی برگزار شد که هنرمندان انگشت شماری حاضر بودند و مراسم بدون حضور مسئولان برگزار شد.
به گزارش تابناک فرهنگی، عصر روز گذشته ۲۷ خردادماه مراسم ختم اصغر بیچاره عکاس پیشکسوت که هفته گذشته در لس آنجلس در گذشت در حالی از سوی خانواده وی و با اطلاع رسانی انجمن عکاسان ایران برگزار شد که پیکر این هنرمند هنوز به تهران نرسیده و طبق اعلام معاونت هنری وزارت ارشاد قرار است پیکر این عکاس فقید در قطعه هنرمندان دفن شود.
در مراسم بزرگداشت این هنرمند که در خانقاه صفی‌علیشاه برگزار شد، افرادی مانند مسعود جعفری جوزانی، جاسم غضبان پور، سیف الله صمدیان، رضا ناجی، فخرالدین فخرالدینی، اکبر عالمی، مهدی منعم، محسن شاندیز، محمدعلی سجادی، هارون یاشایی، مسعود زنده‌روح کرمانی، افشین شاهرودی، مهران عفت‌رخ حضور داشتند و از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسی حاضر نشد.
در حاشیه این مراسم ختم، سیف‌الله صمدیان در جمع خبرنگاران درباره اصغر بیچاره و شخصیت وی گفت: اصغر بیچاره زمانی که وارد کار سینما شد، دیگر آن را رها نکرد و سینما هم او را رها نکرد. من پیش از این نیز گفته‌ام که اصغر، بیچاره سینما بود. او در سینما در شاخه های مختلفی کار کرد. تا آخرین روزهایی هم که کار می کرد مدام می گفت «من زیرخاکی» هستم.
صمدیان در ادامه سخنانش با اشاره به اهمیت داشتن موزه عکس در ایران گفت: من بارها گفته ام که بزرگ‌ترین مشکل ایران نداشتن موزه ای است که آرشیو استثنایی عکس ایران را در دل خود جمع کند. در تمام منطقه هیچ کشوری نیست که یک صدم ایران آرشیو غنی عکس داشته باشد. این موزه می تواند هم برای یک توریست و هم یک پژوهشگر جذاب باشد چراکه ما از ۸ سال بعد از اختراع عکاسی در جهان در ایران تاریخ عکاسی داریم. در واقع در این موزه می تواند عکس ها از زمان ناصرالدین شاه جمع آوری شود تا عکس های زمان انقلاب و دفاع مقدس و... . امیدوارم با شکل گیری هیات مدیره جدید انجمن عکاسان این موضوع جدی تر پیگیری شود. امیدوارم با کمک خانواده اصغر بیچاره، آرشیو او در دل این موزه برود.
افشین شاهرودی عکاس و عضو هیات‌مدیره انجمن عکسان نیز در جمع خبرنگاران گفت: زنده ترین خاطره ای که از اصغر بیچاره دارم مربوط به گفتگویی است که با او برای مجله عکاسی خلاق گرفتم. او در آن مصاحبه گفت «من عاشق آسمان و سبزه و پرنده و کلاغم؛ کلاغی که هر روز من را بیدار می‌کند.» این جملات معرف شخصیت او است. من او را از دهه ۶۰ می‌شناسم و در تمام این سال‌ها ندیدم از کسی برنجد یا کسی از او برنجد.
این هنرمند عکاس نیز با اشاره به گنجینه ای از آرشیو غنی عکاسی که اصغر بیچاره در اختیار داشت درباره راه اندازی موزه عکس بیان کرد: اگر این کار انجام نشود، درباره تاریخ کشورمان سهل‌انگاری کرده‌ایم. ما در انجمن توان مالی راه اندازی این موزه را نداریم. در واقع هیچ انجمنی نمی تواند این کار را بکند اما امیدوارم دولت فکری برای نگهداری آرشیو اصغر بیچاره انجام دهد. ما هم در انجمن از این کار حمایت معنوی خواهیم کرد.
مسعود جعفری جوزانی سینماگر که برای حضور در مراسم آمده بود درباره اصغر بیچاره و ویژگی های او به خبرنگار مهر گفت: اصغر بیچاره عکس آدم هایی را داشت که هیچ کدام از ما حتی آنها را ندیده بودیم. انگار او از ابتدا در سینمای ایران حضور داشته است. تا آنجایی که من می دانم بخشی از مجموعه او خریداری شده است اما این را می توانم بگویم که بخشی از آرشیو او امروز در لس آنجلس است چون یک سال پیش که او را در لس آنجلس ملاقات کردم دیدم هنوز بخشی از عکس های سیاه و سفید را در اختیار دارد و آنها را رنگ گذاری و بازسازی می کرد.
این کارگردان سینما افزود: شخصیت بیچاره به گونه ای بود که شما در سینما هر چه لازم داشتید برایتان مهیا می کرد و وقتی از او کمکی می خواستید آماده همکاری بود. یار خوب و بی توقعی بود. او هم «فن» سینما بود و هم خود سینما.
جاسم غضبان پور هنرمند عکاس نیز در حاشیه این مراسم به خبرنگار مهر گفت: برای من بیش از هر چیز شخصیت یک آرتیست مهم است و اصغر بیچاره بیش از هر چیز انسان بود.
وی نیز درباره راه اندازی موزه عکس عنوان کرد: جای موزه عکس به شدت خالی است. زمانی که موزه سینما بخشی از فضای خود را به عکس اختصاص داد ما خوشحال شدیم و گمان کردیم این فضا گسترش پیدا می کند اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. ما به جز آرشیو به یادگار مانده از اصغر بیچاره، آرشیو نیکول فریدنی را داریم و گنجینه ای عکس های بچه های دوران دفاع مقدس که نزد انجمن هنر انقلاب و دفاع مقدس است. به نظرم با همکاری ارشاد، میراث فرهنگی، شهرداری و انجمن دفاع مقدس می توان چنین موزه ای را راه اندازی کرد.
اصغر بیچاره قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خرداد بر اثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت.