ایران از آن کشورهایی است که مردم جلوی سینماها صف می کشند

به گزارش سرویس سینما و تئاتر تابناک فرهنگی  به نقل از سایت رسمی جشنواره کن، فیلم «وارونگی» که در بخش «نوعی نگاه» فستیوال کن حضور دارد، سومین ساخته بهنام بهزادی است.

بهزادی در مصاحبه با سایت رسمی جشنواره کن در این باره چنین گفته است:

*چه چیزی الهام‌بخش شما برای ساختن این فیلم بود؟

- چند سال پیش در یکی از روزهای آلوده در تهران، دختری جوان را دیدم که مثل خیلی‌های دیگر با ماسکی روی صورتش داشت در پیاده‌رو راه می‌رفت. وقتی نزدیک شد متوجه شدم او در حال گریه کردن است. گفتم شاید از ماسک استفاده می‌کند تا خود را از نگاه‌های خیره و توبیخ‌های اجتماع در امان نگه دارد. تا چند سال بعد، آن تصویر کاملا واضح در ذهن من باقی ماند.

*درباره بازیگران‌تان چیزی برای‌مان بگویید.

- تجربه نو و قدرتمندی بود. سحر دولت‌شاهی اولین انتخاب من برای نقش نیلوفر بود. ممکن است او برای مخاطبان بین‌المللی آنقدر شناخته‌شده نباشد، اما در ایران او یکی از معروف‌ترین بازیگران تئاتر و سینماست. در مراحل فیلمبرداری، سحر دولت شاهی به موسیقی مورد علاقه نیلوفر گوش داد تا درک عمیق‌تری از این شخصیت پیدا کند.

درباره نقش فرهاد وقتی هنوز در حال نوشتن فیلمنامه بودم با علی مصفا صحبت کردم. در بیست سال گذشته او با بزرگترین کارگردان‌ها مخصوصا با اصغر فرهادی در «گذشته» کار کرده است. او فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده هم است. در «وارونگی» او نقشی بسیار متفاوت نسبت به نقش‌های معمولش بازی می‌کند، برای همین این فیلم برای هر دوی‌مان یک چالش بود.

*چه چیزی به عنوان یک فیلمساز الهام‌بخش شماست؟

- وقتی نوجوان بودم عاشق سینما شدم، یا حداقل عاشق ایده سینما. چند سال بعد از انقلاب اسلامی بود و سینماها و تلویزیون فقط فیلم‌های ایرانی یا گلچینی کوچک از فیلم‌های خارجی نشان می‌دادند که همیشه هم تکراری بودند. البته فیلم ها به راحتی در دسترس نبودند؛ رویایی غیرممکن.

بعد ادبیات را کشف کردم. بر خلاف فیلم، کتاب در دسترس بود و می‌توانستید کتاب‌هایی که پیش از انقلاب ترجمه شده بودند به دست بیاورید. ناگهان متوجه شدم که عطشم برای سینما را با خواندن رمان‌های خارجی خاموش می‌کنم. چند سال بعد وقتی ویدیو از راه رسید و فیلم‌های بیشتری وجود داشت، صنعت زیرزمینی برگشت. از همه جا فیلم بود و عشق قدیمی من دوباره شعله‌ور شد. یک نقطه عطف واقعی بود.

*نظرتان راجع به صنعت فیلم ایران چیست؟

- سینما نقش عجیبی در ایران دارد. هر سال هزاران فیلم کوتاه و بیش از ۲۵۰ فیلم سینمایی بیرون می‌آید. تنها درصد کوچکی از این فیلم‌ها وارد حلقه توزیع بین‌المللی می‌شوند اما محیط پرطراوتی است. ایران هنوز یکی از آن کشورهای نادری است که جلوی سینما صف بسته می‌شود و سالن‌ها پر می‌شوند...

پشت این مراحل تهیه آشفته، فیلم‌های مستقل هستند با افرادی مثل من که فیلم‌های خودشان را با سرمایه‌های خودشان یا سرمایه خارجی کوچکی که می‌توان از دولت دریافت کرد، می‌سازند. پروسه خسته‌کننده‌ای است، اما افتخار می‌کنم که به استقلال خودم وفادار ماندم.