اگر بخواهم به این سوال به طور رسمی و مختصر جواب بدهم باید به همان هفت تاثیری که در شروع کتاب«از متد ارف تا چهارگاه» نوشته ام اشاره می کنم. چون همه مردم امکان استفاده از کلاس های خصوصی موسیقی برای کودکانشان را ندارند و هم بسیاری از معلمین موسیقی فرصت مطالعه در زمینه تخصص خود را ندارند! و موضوع برایشان در حد یک شغل مطرح است و به هزار نکته باریکتر ز موی آموزش موسیقی فکر نمی کنند، این هفت مورد را عینا در اینجا می آورم.
1-فراهم آوردن فضایی توام با تفریح و شادی برای بچه ها از طریق موسیقی و لذت بخش کردن دوران بسیار با ارزش کودکی برای آنها.
2-پرورش ذوق زیبایی شناسی آنها از طریق درک زیبایی های نهفته در موسیقی مانند زیبایی در ریتم، در ملودی، در ترکیب صداها، در فرم و...
3-ایجاد تعادل در رفتار، کردار و گفتار از طریق تسلط پیدا کردن بر صدا در آواز، بر اعضای بدن در اجرا با سازهای مختلف و در نهایت آمادگی برای کسب مهارتهای لازم در مسیر زندگی.
4-نشان دادن ارزش کارهای گروهی به کودکان و شناخت نقش موثر همکاری فرد در گروه با اجرای گروهی موسیقی.
5-آشنا شدن با ملودی های ناب موسیقی دستگاهی ایران که بخش مهمی از هویت فرهنگی آنهاست و می تواند دست مایه بیان هنری آنها نیز باشد.
6-پرورش قوه خلاقیت کودکان با توجه به اینکه در متد ارف جهت آموزش بر مبنای بداهه پردازی است.
7-کشف توانایی ها و ارتقاء آن برای کودکانی که استعداد درخشانی در یادگیری و فهم موسیقی دارند.
واما اگر بخواهم راحت تر و روشن تر به لازم بودن استفاده از موسیقی در تعلیم و تربیت بپردازم، باید بگویم یک اینکه همه صاحبنظران تعلیم و تربیت قبول دارند که یاد گرفتنی ها را بهتر است از دوران کودکی آغازکنیم. و دو، اگر تاثیرو نقش هنر را در شکل گیری یک اجتماع سالم و شاداب و پر انرژی بپذیریم، به موسیقی که از طبیعی ترین و گویا ترین هنرهاست اهمیت می دهیم و با کمک گرفتن از موسیقی و بهره گرفتن از فهم و درک ظرافت های موسیقی، فعالیت های جسمی و ذهنی کودکان را در مسیر درستی قرار می دهیم. بچه ها را برای برخورد با تمام مسایلی که در طول زندگی با آن مواجه خواهند شد آماده می کنیم. برای آنها طراوت یک زندگی هوشمندانه و آگاه را فراهم می کنیم.
گذشتن از پیچ و خم مهارت های موسیقایی، و فهمیدن نکته های نهفته در تسلسل نغمه های موسیقی توان فهم و گره گشایی از پیچیدگی های پیش روی زندگی را برای کودکان قوت می بخشد. زبونی و فلاکت را می زداید و آنها را عقاب وار اوج گزین و اوج نشین می کند. دریافت عظمت و نازک آرایی های حاکم بر صوت و موسیقی چشم وذهن کودکان را به بی کرانگی قوانین خلقت، به چرایی ها و چگونگی های بودن و ماندن و زندگی کردن می گشاید.
«عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگوی» به هنرش اشاره هایی کردیم از عیب هایش بگوییم: همه این ها گه گفته شد در اثر یک آموزش صحیح با نگاه به تمام جوانب کار قابل تامین و حمایت است و گرنه یادگرفتن غلط و خام و تحریف شده موسیقی، فراهم کننده ابتذال، فلاکت و پستی، و لودگی و مسخرگی و مطربیست و از لوازم تحمیق و ایجاد توهم است. در یک آموزش صحیح و کارساز،کودکان با فنون درست شنیدن و نواختن آشنا می شوند و در نهایت یاد می گیرند که در کجا و در چه موقعیتی هنر خود را عرضه کنند. بنابراین مربیان و موسیقی دان های موجه لازم است عنان کار را به دست داشته باشند و با فراهم آوردن متد ها و شیوه های تعلیم و تدریس بر تمام این امور نظارت کنند. هیچ کدام از زمینه های فعالیت موسیقایی به اندازه موسیقی کودک حساس و پر خطر نیست. خشت اول است و نباید کج نهاده شود و باید در انتخاب محیط و معلم و مربی برای کودکان دقت و حساسیت کامل داشته باشیم.
نویسنده: مهدی آذرسینا
موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده کمانچه، متخصص موسیقی کودک
سرویس موسیقی تابناک فرهنگی