نمایش مکرر چهره حضرت عباس(ع) در برنامه ی هفت

در حالی که فیلم سینمایی روز رستاخیز ساخته ی احمدرضا درویش بعد از صرف هزینه های میلیاردی و حضور موفق در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و کسب جوایز بسیار در این جشنواره پس از اکران عمومی کوتاه مدتی با اطلاعیه سازمان سینمایی مبنی بر "به تعویق افتادن اکران فیلم «رستاخیز»" از اکران در سینماها کنار گذاشته شد؛

و در مصاحبه ی اخیر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جناب آقای علی جنتی در پاسخ به سوالی درباره سرنوشت اکران فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش
می گویند: «محتوای این فیلم مشکلی ندارد؛ مشکل فقط نشان دادن چهره حضرت عباس (ع) است که ما هم به کارگردان اعلام کرده‌ایم برای رفع این مشکل بر روی چهره حضرت عباس (ع) هاله‌ای از نور بگذارد اما کارگردان مصر است که چهره حضرت عباس (ع) در فیلم باشد.»

سری جدید «برنامه ی هفت» با اجرای بهروز افخمی،  در رویکردی عجیب! با بکارگیری بنر بزرگ فیلم رستاخیز منقش به چهره ی حضرت عباس (ع) در مرکز دکور خود این بنر را بارها و بارها به نمایش گذاشت!

حال سؤال مشخص بخش سینمایی تابناک فرهنگی-هنری از مسؤلان و مخالفین اکران عمومی فیلم رستاخیز این است:

در صورتی که به نمایش گذاشتن چهره ی مبارک حضرت عباس (ع) در فیلم رستاخیز مخالف با احکام شرع و یا آسیب رسان به عقاید یک ملت دانسته شده و با علم به این که تعداد مخاطبان سینما نسبت به مخاطبین میلیونی رسانه ی ملی بسیار کمتر است، چگونه است که رسانه ی ملی بدون هرگونه مانعی  می تواند بارها و بارها بنر منقش به تمثال مبارک حضرت عباس (ع) را به نمایش بگذارد امّا عوامل و سرمایه گذاران فیلم رستاخیز که برای تهیه و ساخت این فیلم میلیاردها تومان هزینه و صدها ساعت وقت سپری کرده اند به همین دلیل یعنی نمایش چهره ی حضرت عباس (ع) از چرخه ی اکران عمومی کنار گذاشته می شوند تا نتوانند حتی هزینه های خود را از این طریق جبران نمایند!؟


آیا این تناقض در رفتار و عملکرد، همان اعمال سلیقه یا سلیقه ای عمل کردن نیست؟!
آیا این شیوه از برخورد موجب دلسرد شدن سینماگرانی که با هدق ترویج سینمای دینی پا به این عرصه می گذارند نمی شود؟!