ارمنستان به دنبال فتح قله صنعت توریسم

به گزارش تابناک فرهنگی ؛ براین اساس کشورها تلاش بسیاری برای توسعه صنعت گردشگری و تقویت زیرساخت های آن می کنند ،یکی از این کشورها جمهوری ارمنستان از همسایگان شمالی ایران است.
به گزارش ایرنا که به تازگی همراه تیم رسانه ای جمهوری اسلامی به ارمستان سفر کرده، علاوه بر کشور پهناور و تاریخی ایران، همسایگان ما نیز با اشتراکات فراوان به دنبال جذب توریست و بهره برداری از این صنعت بوده اند.
ارمنستان با جاذبه های زیبای گردشگری، بناهای تاریخی و کهن در پی فتح قله های صنعت توریسم است.
این جمهوری با 29 هزار و 800 کیلومتر مربع وسعت و 11 استان ، عزمی جدی برای جذب هر چه بیشتر توریست دارد تا بتواند از این راه بهره کامل ببرد.
به گفته کارشناسان گردشگری در ارمنستان، درحال حاضر تعداد توریست های خارجی این کشور نسبت به سال های گذشته افزایش چشمگیری یافته و مقام های این کشور سعی دارند تعداد گردشگران خارجی رابه یک میلیون نفر در سال برسانند.
گردشگرانی که بیشتر از هندوستان، عراق ، اروپا و البته از ایران هستند، اما آمار دقیقی از ایرانیان سفر کرده به این کشور در دست نیست.
دوره ریاست جمهوری در ارمنستان پنج ساله بوده و دو بار هم حق انتخاب شدن دارد ، این جمهوری نخست وزیر هم دارد.
زبان رسمی ارمنی است و 99 درصد مردم آن ارمنی بوده و یک درصد باقی مانده هم از اقلیت هایی مانند ایزدی، آشوری، یهودی و مالاگان ها هستند.
131 نماینده در مجلس نمایندگان جمهوری ارمنستان برای یک دوره چهار ساله انتخاب می شوند.
درآمد ماهانه مردم این کشور حدود 300 دلار است و بیکاری در آن زیاد دیده می شود و بر این اساس اکثر مردان برای کار مهاجرت فصلی داشته و برای کار به طور معمول به روسیه می روند.
بیسوادی در ارمنستان تقریبا وجود ندارد و این موضوع میراث شوروی سابق است ، حدود 70 درصد ارمنستانی ها تحصیلات دانشگاهی دارند.
درآمد حدود 60 درصد مردم این کشور از کشاورزی و دامداری و بقیه از معادن مس، صادرات به ویژه شکلات و مشاغل اداری است.
نوع غذاهای خانگی مردم ارمنستان و حتی شیوه پخت آن هم بی شباهت به دست پخت ایرانیان نیست.
فرودگاه بین المللی زوارتنوتس شهر ایروان محل ورود بخش عظیم مسافران این کشور ارمنی زبان مسیحی مذهب است که از راه دروازه غربی پایتخت به ایراوان یا به نقل محلی «یروان» وارد می شوند.
ساختمان ها، در و دیوار و پل ها در این کشور حکایت از قدمت و در پی آن اعتقادات مذهبی و سنتی مردم این دیار سرسبز دارد.
کشور نسبتا کوهستانی ارمنستان با رودخانه و جنگل های سرسبز دارای مشترکات فراوان سنتی و اجتماعی با ایران بزرگ است.
میل به استقلال از شاخص ترین وجوه اشتراک دو ملت ایران و ارمنستان است ، آثار آزادیخواهی در گوشه و کنار این کشور مشهود است.
اهمیت دادن به کانون خانواده نیز از ویژگی های بارز مردم ارمنستان عنوان شده که در این مورد نیز با فرهنگ خانواده دوستی در اکثریت مردم ایران نزدیکی فراوانی دارد.
ریشه نام ایروان پایتخت این کشور یروان یعنی پیروزی است و پارک پیروزی در بلندترین نقطه شهر و مجسمه مام میهن سمبل دفاع از میهن است.
هنر و موسیقی در شاخه های مختلف از دیرباز در میان ارمنی ها رواج داشته و همچنان ادامه دارد که در این امر نیز با ایرانیان مقاربت فراونی ایجاد می کند ؛ ارمنستان را به همین دلیل کشور موسیقی و مجسمه ها هم می خوانند.
بزرگترین خیابان ایروان پاییتخت جمهوری ارمنستان را به نام ماشتوتس خالق الفبای ارمنی نام نهاده اند تا قدردان زبان اصیل خود باشند.
ارمنی ها اعتقاد دارند اگر نبود الفبای زبان ما، فرهنگ و سنت هایمان نیز از بین می رفت و ماشتوتس را خالق بزرگترین سرمایه کشور خود می شناسند.
حدود 60 درصد از اقتصاد این کشور 3 میلیون و 800 هزار نفری را کشاورزی و دامداری تشکیل می دهد.
انار به عنوان یکی از سمبل های مهم ارمنستان شناخته شده و از فیلم رنگ انار سرگئی پاراجانف parajanov گرفته تا میز نهار میهمانان ، این یاقوت ها حضور دارند.
بازارچه فروش صنایع دستی در مجاورت میدان جمهوری شهر ایروان، یادآور بازارهای بزرگ صنایع دستی کشورمان در شهرهای مختلف است.
موزه سرگئی پاراجانف کارگردان مشهور ارمنی از محل های دیدنی شهر ایروان است ؛ پدر او کهنه فروشی بوده که در دوران خود بسیار مبارزه علیه بی عدالتی داشته است.
پسر نیز به پیروی از پدر راه مبارزه را در کارهای هنری همواره مد نظر داشته و نمایشگاه کلاژهای پاراجانف گویای سختی های پدر و ظلم های آن دوران سخت دیکتاتوری و خفقان است.
در این موزه از کفه های نامساوی ترازو به نشانه بی عدالتی در حکومت کمونیستی تا کلاژها ( اجسام بیهوده و بلااستفاده به هم چسبانده شده) گویای مطالب سیاسی و اجتماعی در خانه قدیمی با حیاط محقر اما زیبای با اشیای مشابه ایران قدیم وجود دارد.
زاون سرکیسیان عکاس و دوست قدیمی پاراجانف مدیر این موزه است.
او می گوید: پاراجانف بسیار به فرهنگ ایران علاقه داشت و می خواست از شاهنامه فیلم بسازد.
** تلاش همه جانبه برای رسیدن به ارمنستان بهتر
سرمایه داران ارمنی خارج از کشور همت خود را مضاعف کرده اند تا از راه های مختلف به ویژه جذب توریست ، ارمنستانی بهتر بسازند.
از جمله طرح ها ترمیم آثار باستانی، ساخت جاده و تله کابین و ایجاد مراکز علمی بین المللی برای هموار کردن مسیر جذب توریست به ارمنستان است.
سرگئی تنتوشیان معاون بنیاد توسعه ارمنستان در این باره می گوید : تلفیق تجربیات بین المللی و بومی ، سرمایه گذاری اساسی و همچنین خودکفایی همواره در طرح های این نهاد مد نظر است.
تله کابین 'تاتو ' یکی از بزرگترین جاذبه های منطقه قفقاز و از پروژه های این نهاد به شمار می رود.
او می گوید: هزاران نفر از طریق این تله کابین پیشرفته و مدرن به صومعه و کلیسای 1800 ساله تاتو می روند و 9 روستای اطراف نیز از این طریق کسب درآمد می کنند.
کالج بین المللی uwc دیگر پروژه این نهاد است که دانش آموزان کشورهای مختلف از جمله ایران در آن تحصیل می کنند و باعث رونق شهر توریستی دیلیجان در جنوب ارمنستان شده است.
تنتوشیان از بازسازی مسجد شهر شوشی نیز خبر داد که با شیوه ایرانی و با استانداردهای معماری ایران در حال انجام است.
همچنین بازسازی یک کلیسا در تفلیس گرجستان از موارد دیگری است که با سرمایه گذاری ارامنه خارج از این کشور انجام می شود.
اهمیت دادن به اماکن مذهبی نیز از جمله مشترکات دو ملت ایران و ارمنستان است که بازسازی صومعه و دیر تاتو در منطقه بلند و زیبای این منطقه شاهد این مدعاست.
شهر جرموک به آب های معدنی آن مشهور و شناخته شده است و کارخانه آب معدنی جرموک بخشی از صادرات ارمنستان را برعهده دارد.
در ارمنستان برای هر بنای تاریخی و رودخانه و دشت چندین افسانه نقل شده که البته عمده آنها با فرهنگ دینی ایرانیان هم خوان نیست اما سندیت هر بنا را با چندین افسانه گره زده اند.
شهر گوریس در جنوبی ترین نقطه ارمنستان در مرز کشورمان قرار دارد؛ یک ارمنی ایرانی تبار هتل کوچک میرهاوه را با هدف کمک به هم کیشان خود در این شهر بنا نهاده است.
شاهین زیتونچیان می گوید: علاقه ام به وطنم ایران است اما پس از فروپاشی شوروی سابق و استقلال کشورهای مشترک المنافع برای کمک به هم کیشان خود از اروپا به ارمنستان آمدم.
وی که پزشک است شرایط برای ادامه حرفه اصلی خود را در زمان ورود به این کشور نامناسب و تحت تاثیر حکومت کمونیستی دانست و گفت: اگرچه تغییر حرفه دادم اما در این سال ها در مواقع اضطراری به ویژه برای هم وطنان ایرانی بخصوص در فصول سرما با بیماران و از راه ماندگان همراه می شوم که احساس خوبی از این بابت دارم.
نام شهرهای ارمنستان نیز یادآور مناطقی از کشورمان است برای نمونه dilijan دیلیجان ذهن ها را به شهر دلیجان در استان مرکزی رهنمون می کند.
استراحتگاه داراوند با هنر دستی ساخته شده از چوب اثر رازمیک آرزویان دکلمه گوی ارمنی ایرانی در شهر زیبای دیلیجان مسافران خسته از مسیر کوهستانی را همراهی می کند.
دیلیجان با آب و هوا و جنگل های زیبا منطقه شمال ایران را تداعی می کند. شهری در دل کوه و جنگل که تنفس در آن به ریه ها آرامش خاصی می بخشد.
رصدخانه سنگی کاراهونج با قدمت بیش از هفت هزار سال در مسیر برگشت از دیلیجان توجه به نجوم در هزاران سال پیش توسط مردم این منطقه را گوشزد می کند.
سنگ های ایستاده ای که سوراخ هایی در آنها ایجاد شده و با قرار گرفتن در ردیف های خاص استفاده های علمی ویژه ای داشته است.
کاروانسرای اوربیلیان در مسیر جاده ابریشم محل استقرار گردشگران و تجار هزاره های پیش با سنگ های محکم بنا شده و رهگذران و توریست ها را در این نقطه به ارتباط میان ملت ها و تعامل و داد و ستد در سالیان دور متوجه می سازد؛ آنچه که در کاروانسراهای بزرگی چون مرنجاب در کویر ایران به شکلی زیبا وجود دارد.
رودخانه زیبای سوان را مروارید ارمنستان می خوانند. سوان با 1340 کیلومتر مربع مساحت بزرگترین رودخانه آب شیرین کوهستانی منطقه قفقاز به شمار می رود.
برای این رودخانه نیز مانند دیگر بناهای تاریخی سه افسانه وجود دارد که اهالی بومی منطقه هر یک آن را دلیل پیدایش آن می خوانند