انتشار: ۱۳:۵۶ - ۰۴ آبان ۱۳۹۴
علی اصغر دشتی کارگردان نمایش «متاستاز» در نشست خبری این نمایش بیان کرد که این اثر قرار است نوعی تلنگر اجتماعی نسب به همپایان بیماران سرطانی باشد که تاکنون از آنها غفلت شده است.
به گزارش تابناک فرهنگی به نقل از خبرنگار مهر، علی اصغر دشتی در نشست خبری تئاتر «متاستاز» که امروز دوشنبه چهارم آبان در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد، درباره این نمایش گفت: ایده اولیه این نمایش از یکی از ورکشاپ های من در آذرماه سال گذشته گرفته شد. آن زمان مادر دو تن از اعضای تیم ورکشاپ به سرطان مبتلا شدند و وضعیتی که برای این دو عضو پیش آمده بود باعث شد ما این مساله را به یک سوژه تبدیل کنیم.

وی ادامه داد: «متاستاز» به همپایان بیماران سرطانی می پردازد، کسانیکه به لحاظ روانی بیشترین آسیب جدی را در دوران درمان فرد بیمار متحمل می شوند.

دشتی مدل اجرای نمایش «متاستاز» را براساس اعداد «فیبوناچی» عنوان کرد و توضیح داد: ما در مدت نزدیک به ۴ ماه در هشت سالن تهران ۵۴ اجرای نمایشی را به صورت پراکنده و در زمان های مختلف روی صحنه خواهیم برد. این مدل بر اساس الگوی ریاضی «فیبوناچی» صورت می گیرد. در این الگو هر عدد با اعداد پیش از خود جمع شده و عدد بعدی را می سازد. ما این الگو را به مثابه نوعی «متاستاز» در نظر گرفته ایم. در فرایند «متاستاز» نیز یک سلول سرطانی در بدن فرد بیمار رشد کرده و بعد پراکنده شده و در نقطه ای دیگر از بدن بیمار سلول سرطانی دیگری رشد می کند.

دشتی درباره شیوه اجرایی نمایش خود نیز عنوان کرد: در شیوه اجرایی بر اساس اعداد فیبوناچی نیز ما ابتدا یک اجرای صفر در برج آزادی و بعد دو اجرا در یک سالن، سه اجرا در یک سالن دیگر و به همین ترتیب اجراهای پراکنده ای را در ۸ سالن خواهیم داشت.

می توانیم رویای خود را به واقعیت تبدیل کنیم

کارگردان نمایش «متاستاز» اظهار کرد: این نمایش به دلیل ساختار و محتوای آن، تمرینات دشواری را می طلبید و خوشبختانه ما گروهی داشتیم که به دلیل دغدغه این پروژه با ما همراه بودند. همچنین به دلیل تعدد سالن ها برای اجرا، باید می توانستیم نظر مدیران سالن ها را جلب کنیم که به دلیل اهمیتی که این موضوع برای آنها پیدا کرده بود، آنها نیز با ما همکاری کردند. من اکنون خوشحالم که می توانیم رویای خود را به واقعیت تبدیل کنیم و امروز پروژه های فرهنگی جایگاه خود را پیدا کرده اند.

در ادامه این نشست خبری آرش وفاداری تهیه کننده نمایش «متاستاز» درباره همکاری خود با این پروژه توضیح داد: من شانس آوردم که توانستم با این پروژه همکاری کنم چون موضوع این نمایش دغدغه خود من هم بود و من حدود ۲۰ سال پیش به سرطان مبتلا شدم و آنجا مادر و دیگران اعضای خانواده در کنار من بودند.

تهیه کننده نمایش «متاستاز» با بیان اینکه موضوع این نمایش نوعی تلنگر اجتماعی است، تصریح کرد: ما در مدت زمانی که درباره این پروژه با دیگران صحبت می کردیم متوجه شدیم که سوژه کار تنها دغدغه ما نیست بلکه مساله بسیاری از مردم است.

دشتی در ادامه با تائید سخن وفاداری عنوان کرد: ما تا زمانی که در ورکشاپ کار می کردیم، فکر می کردیم سوژه نمایش درباره دو نمونه از افراد مبتلاست که در نزدیکی خود ما هستند، اما هرچه جلوتر رفتیم متوجه شدیم که این موضوع گستره بیشتری دارد.

کارگردان نمایش «متاستاز» ادامه داد: ما سعی کردیم با ۲۰ نفر از اقشار مختلف که همپای بیماران سرطانی زندگی می کنند گفتگو کنیم. کسانی که نسبت‌های متنوعی با شخص بیمار داشتند. گفتگو با این افراد یقین ما را افزایش داد که اگر گسترش سرطان را به عنوان یک متاستاز تصور کنیم بعد از آن متاستاز دیگری رخ می دهد و آن گسترش پیدا کردن گفتمان همپایان این بیماران است. این افراد درگیر با شخص بیمار به تدریج عواطف خود را به جامعه گسترش می دهند و ما نسبت به این افراد آنطور که لازم بوده است، توجه نداشته ایم و تاکنون از آنها غفلت کرده ایم.

متاستاز یادآوری نسبت به همپایان بیماران سرطانی را گسترش دهیم

دشتی درباره این همپایان توضیح داد: این افراد نقش واسط بین ما و بیمار را دارند و احوالات آنها را به ما انتقال می دهند و ما امیدواریم متاستازی که نام آن را متاستاز یادآوری گذاشته ایم، منجر به گسترش توجه نسبت به همپایان بیمار شود. طبق آمار، هم اکنون حدود ۴۰۰ هزار بیمار سرطانی وجود دارد و اگر در کنار هر فرد سه نفر همپا را در نظر بگیریم تعداد این همپاها به یک میلیون و دویست هزار نفر می رسد.

کارگردان نمایش «متاستاز» اجرای این نمایش را فراتر از یک تئاتر خواند و بیان کرد: من برای این اجرا از اصطلاح کمپین-تئاتر استفاده می کنم. این پروژه قرار است یک تلنگر اجتماعی باشد و امیدوارم یادآوری مورد نظر این نمایش ثمربخش باشد.

وی درباره شیوه اجرای این نمایش توضیح داد: پروژه «متاستاز» قابل جابجایی و گسترش است که در آن تنها بازیگران و نور نقش دارد و به لحاظ اشیای موجود در صحنه حتی از یک خودکار هم در آن استفاده نشده است.

دشتی با اشاره به پیش فروش بلیت اجراهای این اثر نمایشی عنوان کرد: پیش فروش بلیت های اجرای این نمایش از امروز آغاز شده است، ما یک اجرای صفر در برج آزادی داریم و بعد از آن اجرای رسمی در تئاتر شهر آغاز می شود و به همین ترتیب همانطور که گفته شد بر اساس الگوی اعداد فیبوناچی اجراها ادامه می یابد.

در ادامه وفاداری درباره اینکه قرار است هزینه مالی برای این کمپین-تئاتر فراهم شود یا خیر گفت: این حرکت به نوعی یادآوری است و ما قرار نیست هزینه مادی جمع آوری کنیم و یا جایگاه سازمان های مردم نهاد و یا اشخاص علمی را پرکنیم بلکه تنها بستری را فراهم کنیم تا موضوعی که نسبت به آن غفلت شده است یادآوری شود.

دشتی نیز با اشاره به مسائل مالی بیماران سرطانی یادآور شد: یکی از دغدغه های اصلی بیماران سرطانی مسائل مالی است، با این حال ما در این زمینه دخالتی نداریم، کار ما تنها تلنگر زدن به عواطف انسانی است و سرمایه ای که جمع می کنیم همان عواطف انسانی است.

وی در ادامه درباره ساختار این نمایش توضیح داد: ما از ۶ آذرماه ۹۳ به تعداد حاضران ورک شاپ تمرینی از مونولوگ هایی داشتیم که در آن اعضای تیم اولین مواجه خود را با سرطان یکی از نزدیکانشان بیان می کردند. از آنجایی که دو نفر از اعضای تیم به شکلی واقعی درگیر این ماجرا شده بودند، این نمایش هم یک پروژه مستند فیزیکال است.

طراح متن نمایش «متاستاز» در پایان عنوان کرد: در این اثر از دو گونه نمایش های سنتی هندی بهره گرفته می شود، چرا که یکی از اعضای تیم چندین سال دوره های مرتبط با این گونه نمایشی را در هند گذرانده است و دلیل بازگشتش به ایران هم بیماری سرطان مادرش بود.

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: