«یونس شکرخواه»، استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار گفت: کتاب «تیترنویسی» برای من هم سخت بود، چه برسد به یک دانشجویی که تازه می‌خواهد یاد بگیرد و یا یک روزنامه‌نگاری که تاکنون به هر دلیلی فرصت تیترزنی نداشته است.
به گزارش تابناک فرهنگی به نقل از ایسنا، «یونس شکرخواه»، بنیان‌گذار سایبرژورنالیسم و استاد دانشگاه در جلسه نقد و بررسی کتاب «تیترنویسی» به قلم مجید رضاییان که چهارشنبه - 29 مهرماه- در سرای اهل قلم برگزار شد با بیان اینکه عرض تبریک ویژه به رضاییان برای کتابی که در اختیار همه ما قرار داده است، گفت: چند جای این کتاب برای من قابل هضم نیست و حتی اگر چند بار دیگر هم با رضاییان صحبت کنم، سر حرفم می‌ایستم. برای مثال این موضوع که تیتر با خیال یا تصویر سرکار دارد، در این کتاب مطرح شده است که من می‌گویم هیچ‌کدام؛ تیتر با واقعیت سر و کار دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به کتاب «تیترنویسی» و با بیان اینکه من در حال حاضر به عنوان یک حرفه‌ای صحبت می‌کنم و نه یک معلم، افزود: شاید این درست نباشد که تیترها را بدون در نظر گرفتن شرایط و موقعیت‌های زمانی‌شان بررسی کنیم. برای مثال تیتر «خونین شهر با آخرین فشنگ‌هایش هنوز مقاومت می‌کند» با غم و اندوه نوشته شد.
شکرخواه با اشاره به قواعد و قوانین تیترزنی ادامه داد: اولین مسئله‌ای که باید در تیترزنی به آن توجه کرد، انتخاب کلمات کلیدی از خبر است و سپس توجه به تضادهای موجود در متن. این تضادهای موجود می‌توانند دوباره خودشان را در تیتر نشان دهند.
او با بیان اینکه در دنیای حرفه‌ای تعارف وجود ندارد، اظهار کرد: حرفه‌ای‌ها به جزئیات تکیه می‌کنند، وگرنه آماتور هستند. آن کسی در گزارش‌نویسی برنده است که به جزئیات توجه کند، وگرنه کلیات را همه بلد هستند.
این استاد دانشگاه همچنین با بیان اینکه در تیترزدن باید به چند نکته مهم توجه کرد توضیح داد: اول از همه باید درست تیتر بزنیم، یعنی برای مثال از شهرت یک نفر سوءاستفاده نکنیم و دروغ بگوییم. دوم باید به این موضوع آگاه بود که برای مردم عادی تیتر می‌زنیم. سوم اینکه آیا تیتر به واقعیت موضوع نزدیک است یا خیر و چهارم تیتر باید جلب توجه بکند و این جلب توجه به معنی دروغ و یا غیرصحیح بودن تیتر نیست.
او در پایان با تأکید بر اینکه یادمان باشد که هنگام تیتر زدن تاریخ و جغرافیای آن خبر را فراموش نکنیم و ضمن قدردانی دوباره از رضاییان بابت نگارش کتاب «تیترنویسی» بیان کرد: یکی از بهترین جنبه‌های تیترنویسی توجه به فراتیتر است و تولیدات خود ما در این زمینه بهترین نمونه است.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به کتاب «تیترنویسی» و با بیان اینکه من در حال حاضر به عنوان یک حرفه‌ای صحبت می‌کنم و نه یک معلم، افزود: شاید این درست نباشد که تیترها را بدون در نظر گرفتن شرایط و موقعیت‌های زمانی‌شان بررسی کنیم. برای مثال تیتر «خونین شهر با آخرین فشنگ‌هایش هنوز مقاومت می‌کند» با غم و اندوه نوشته شد.
شکرخواه با اشاره به قواعد و قوانین تیترزنی ادامه داد: اولین مسئله‌ای که باید در تیترزنی به آن توجه کرد، انتخاب کلمات کلیدی از خبر است و سپس توجه به تضادهای موجود در متن. این تضادهای موجود می‌توانند دوباره خودشان را در تیتر نشان دهند.
او با بیان اینکه در دنیای حرفه‌ای تعارف وجود ندارد، اظهار کرد: حرفه‌ای‌ها به جزئیات تکیه می‌کنند، وگرنه آماتور هستند. آن کسی در گزارش‌نویسی برنده است که به جزئیات توجه کند، وگرنه کلیات را همه بلد هستند.
این استاد دانشگاه همچنین با بیان اینکه در تیترزدن باید به چند نکته مهم توجه کرد توضیح داد: اول از همه باید درست تیتر بزنیم، یعنی برای مثال از شهرت یک نفر سوءاستفاده نکنیم و دروغ بگوییم. دوم باید به این موضوع آگاه بود که برای مردم عادی تیتر می‌زنیم. سوم اینکه آیا تیتر به واقعیت موضوع نزدیک است یا خیر و چهارم تیتر باید جلب توجه بکند و این جلب توجه به معنی دروغ و یا غیرصحیح بودن تیتر نیست.
او در پایان با تأکید بر اینکه یادمان باشد که هنگام تیتر زدن تاریخ و جغرافیای آن خبر را فراموش نکنیم و ضمن قدردانی دوباره از رضاییان بابت نگارش کتاب «تیترنویسی» بیان کرد: یکی از بهترین جنبه‌های تیترنویسی توجه به فراتیتر است و تولیدات خود ما در این زمینه بهترین نمونه است.
لینک کوتاه: http://akhtariran.ir/2834