موزه ای که سوژه شد

مجید امرایی در گفت و گو با ایرنا این موزه را یکی از زیرمجموعه های سرای روزنامه نگاران ایران برشمرد و گفت: موزه شامل ابزار و ادوات چاپ، نشر و نسخ قدیمی از ابتدای فعالیت روزنامه نگاری در ایران تاکنون بوده است.

وی محل ساختمان این موزه را در بنایی تاریخی در خیابان مولوی عنوان کرده و اعلام داشت که سرای روزنامه نگاران برای هرچه غنی تر شدن موزه و جمع آوری آثار به جای مانده از نویسندگان و روزنامه نگاران فراخوانی منتشر کرد که با استقبال رو به رو شد.

امرایی همچنین اعلام داشت که در پی این فراخوان آثار متعددی از جمله یک مجموعه مفصل عکس از سال 1303 تا 1330 در نشریات 150 سال اخیر تهران و سراسر کشور و نیز دست نوشته هایی مختلف از روزنامه نگاران قدیمی دریافت شده است.

وی همچنین از تهیه سردیس روزنامه نگاران فقید برای انتقال و نصب در این موزه نیز خبر داده بود.
قرار بود موزه ، نمایشگر تاریخ مطبوعات و نشریات ایران زمین و اسناد تاریخی مربوط به مطبوعات ایران از 170 تا 180سال باشد؛ از طرفی هم ماشین های قدیمی صنعت چاپ، دست نویس های نخستین روزنامه نگاران، نسخه های قدیمی مطبوعات و نشریات، دوربین ها و لوازم عکاسی و چاپ عکس، عکس های قدیمی درباره روزنامه نگاران و همچنین لوگوها وغیره در آن نمایش داده شود.

از سویی دیگر مقرر شده بود که اسناد موزه مطبوعات علاوه بر نمایش عمومی برای مطالعه و پژوهش در اختیار علاقه مندان قرار گیرد.

با وجود تمامی تبلیغات و هزینه هایی که گفته می شود به حدود یک میلیارد تومان می رسد و انتظار برای تحقق وعده های داده شده ، به یکباره و کمتر از 153 روز این تب و تاب فروکش کرد و درهای موزه بسته ، این مکان در سکوت مطلق فرو رفت و بدین ترتیب آرزویی به سراب مبدل شد .
براساس نظر بسیاری از کارشناسان و اصحاب رسانه مکان در نظر گرفته شده محل مناسبی برای تاسیس موزه ای با این عظمت نبود؛ در نتیجه راه اندازی شتابزده ی آن نیز کمکی به حفظ تاریخ حوزه مطبوعات نکرد .

با توجه به آنچه گفته شد برخی کارشناسان این پرسش را مطرح می کنند که چرا باید بدون تحقیق و نظر کارشناسی هزینه های گزاف را صرف کاری بی نتیجه کرد و موزه ای که در آخرین روزهای دولت دهم به عنوان هدیه و خبری خوش به اصحاب رسانه و مطبوعات پیش کش شده بود امیدهای جامعه رسانه ای را به یاس تبدیل کند.

بتازگی نیز سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت آنچه که هم اکنون به عنوان موزه مطبوعات شناخته می شود مکان مناسبی برای این منظور نیست .

حسین نوش آبادی با اشاره به اینکه کشور توانمندی های بسیاری در حوزه رسانه و مطبوعات دارد، افزود: «درصدد بازگشایی موزه ای جدید برای مطبوعات هستیم. لازم است مکانی درخور برای این کار پیش بینی شود.»

وی تصریح کرد موزه مطبوعات، جایگاه تعریف شده ای از لحاظ قانونی نداشت .

کارشناسان معتقدند هر چند که ایده راه اندازی موزه مطبوعات در دولت گذشته و انجام برخی اقدامات دراین خصوص قابل تحسین است اما نبود راهبرد مشخص در راه اندازی این موزه موجب شد تا نتیجه ی مطلوب حاصل نشود. این وضعیت مسئولیت دست اندرکاران وزارت ارشاد در دولت یازدهم را بیشتر می کند و از آنها انتظار می رود تا موزه ای در شان مطبوعات ایران راه اندازی کنند.