علی ژکان نمایش و تماشای «مادیان» بر پردۀ بزرگ یکی از سالن‌های پردیس چارسو بعد از گذشت سی سال از زمان اکران آن را اتفاقی خاطره انگیز دانست.
به گزارش تابناک فرهنگی و نقل از ایسنا این فیلمساز ادامه داد: در شرایطی که واقعاً هنوز مشخص نبود، می‌خواهند سینما باشد یا دیگر نباشد، آن موقع حس و حال همکاری بین جوان‌هایی که عاشق سینما بودند و می‌خواستند سینمای بعد از انقلاب را به شکلی نو پایه‌گذاری کنند، خیلی قوی بود.
وی که روز جمعه 29 خرداد ماه در نخستین گپ و گفت از برنامۀ «مروری بر سینمای دهۀ شصت ایران» که شب‌های ماه رمضان در پردیس سینمایی «چارسو» برگزار می‌شود، سخن می‌گفت، شرایط آن زمان را بسیار متفاوت با سینمای این سال‌ها توصیف کرد و افزود: باید همه چیز از شرایط ممیزی تا امکانات و تکنیک‌های موجود آن سال‌ها را در نظر گرفت و بعد، این که فیلم‌های خوبی هم ساخته می‌شده را دید و سنجید.
این کارگردان با تشریح وضعیت نامشخصی که در آن سال‌های آغازین تشکیل بنیاد سینمایی فارابی بر سینمای ایران و معیارها و تولیدش حاکم بود برای حضار تعریف کرد که فیلمبرداری فیلم یک بار در حالی که حدود 80 درصد کار را گرفته بودند به دستور مسئولین سینمایی وزارت ارشاد وقت، متوقف شد.
ژکان اظهار داشت: دلایل مطرح شده در آن زمان، به دو نکته برمی‌گشت. یکی نوع حضور خانم تسلیمی که مسئولان وقت با دیدن راش‌های فیلم، گفتند در تصویرها بیش از حد جاذبه و جلوه دارد و نباید این طور باشد! و دوم این که می‌گفتند فیلمنامه نسبت به حق تعدد زوجات برای مردان، موضعی منفی گرفته و نباید این موضع را داشته باشد!
به گفتۀ وی، فیلمنامه تغییر کرد و شروع و پایان امیدوارکنندۀ فیلم به آن اضافه شد تا خوشبختی دختر کم سن و سال را با تعویض او با یک «مادیان» و پذیرش ازدواج با مردی بسیار مسن‌تر آن هم به عنوان همسر دوم، نشان دهد. همچنین ارشاد نماینده‌ای سرصحنۀ فیلم فرستاد تا ناظر رعایت آن نکاتِ به تعبیر دوستان جلوه‌گرانه در بازی و حضور خانم تسلیمی باشد. با این شروط و شرایط، فیلمبرداری را از سر گرفتیم.
علی ژکان که پیش از آن تجربۀ همکاری در ساخت سریال «سربداران» را داشت، در این جلسه گفت: من که بعد از سربداران مورد اعتماد دوستان مدیر بودم، با ساختن مادیان مورد کم توجهی قرار گرفتم و بعد از آن هم به وضوح از من رویگردان شدند. برای همین بین فیلم اول و دومم که دخترک کنار مرداب بود، حدود 6 سال فاصله افتاد.
این کارگردان درباره بازی سوسن تسلیمی در این فیلم توضیح داد: خانم تسلیمی گیلکی بلد بود و ما فیلمنامه و لوکیشن‌مان به محیط مازندارن و منطقۀ شیرگاه و سوادکوه و آن حوالی مربوط می‌شد. نمی‌خواستم به این دام بیفتم که بازیگران غیربومی دست و پا بزنند تا با لهجۀ بومی دیالوگ بگویند و نتیجۀ کار هم اصالت نداشته باشد. بنابراین فارسی حرف زدن با آهنگ کلام مردم آن دیار را انتخاب کردم و تقریباً به غیر از زنده‌یاد فیروز بهجت محمدی که منوچهر اسماعیلی به جایش حرف زد، همۀ بازیگران خودشان دوبلور نقش‌های خود بودند.
همچنین در این جلسه که زیر نظر امیر پوریا منتقد و مدرس سینما برگزار شد، او در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران دربارۀ آشکار بودن جنبۀ تحمیلی پایان خوش فیلم، تصریح کرد: «اساساً فیلمسازی که ناچار می شد به خواست نگاه نظارتی تن بدهد و بر آن مبنا بخشی از فیلمش و به خصوص پایان آن را عوض کند، به همین امید بود که هوش تماشاگر باعث درک این موضوع شود. این طوری می‌شد امیدوار بود که تماشاگر، فیلم اصلی موردنظر فیلمساز را در ذهنش بسازد و همان را ببیند. همان طور که تلخی سرنوشت دخترک در فیلم مادیان برای همه روشن است و شروع و پایان مثلاً خوش و خرم در زمان حال، نمی‌تواند آن تلخی داستان را که بعدها در بسیاری فیلم های ایرانی شبیه سازی شد، بی‌رنگ کند.
به گزارش ایسنا،فیلم«مادیان» که سال 1362 فیلمبرداری و سال 1364 با حضور در چهارمین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد و در شبی که عنوان برنامه «تصویر زندگی روستایی» بود، موضوع گپ و گفت شد.
جلسات «مروری بر سینمای دهه شصت» که روزهای فرد و همچنین جمعه ها در طول ماه رمضان در پردیس چارسو برپا می‌شود، با نمایش فیلم «ریحانه» نخستین ساختۀ علیرضا رئیسیان در ساعت 21:30 روز یکشنبه 31 خرداد ادامه خواهد یافت.
این فیلم که فاطمه معتمد آریا، مجید مظفری و حسین محجوب نقش‌های اصلی آن را به عهده دارند و اکبر عبدی، حمید جبلی، فتحعلی اویسی، رضا بابک و زنده‌یاد حمیده خیرآبادی (نادره) سایر نقش هایش را بازی می‌کنند، از معدود آثار عاشقانۀ دهۀ شصت است و با عنوان «بازتاب عاشقی» در این برنامۀ مرور به نمایش در این برنامه به مرور به نمایش در می آید.