نظام الدین شکوهی، در سال 1328 شمسی در روستای شادمنه هرات متولد شد.
شکوهی برای اولین بار در سال 1355 شمسی به شعر روی آورد، وی علاوه بر سرودن شعر از منقبت‌خوانان معروف در هرات به شمار می‌آمد.
این شاعر افغانستانی یکی از اعضای اصلی انجمن دوستداران سخن در هرات بود و در اکثر محافل ادبی این شهر حضور بسیار پر رنگی داشت.
با تجاوز ارتش سرخ شوروی وی به شهر مشهد مهاجرت کرد و و عضو انجمن شاعران مهاجر شد.
وی در آن سال‌ها در محافل ادبی مهاجرین در مشهد نقش بسیار برجسته‌ای داشت و بعد از تحولات جدید به زادگاهش هرات بازگشت و در این شهر مشغول فعالیت‌های ادبی و فرهنگی بود.
شکوهی چندی قبل برای مداوای بیماری خود به مشهد سفر کرد و شب گذشته در یکی از بیمارستان‌های این شهر درگذشت.
محمد کاظم کاظمی شاعر برجسته افغانستانی در گفت‌وگو با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس در مورد ویژگی‌های شعر نظام‌الدین شکوهی گفت: زنده یاد شکوهی شاعری بود که در چند حوزۀ شعر سرایی، منقبت‌خوانی و اجرای جلسات کار کرده بود. شعرش رنگ و بویی اجتماعی و سیاسی داشت و غالباً انتقادی و گاه طنزآمیز بود.
کاظمی افزود: استفاده از تعبیرها و ضرب‌المثل‌های محاوره‌ای به شعر شکوهی لطف خاصی داده بود.
وی تصریح کرد: او شاگرد استاد براتعلی فدایی بود و هم در شعر و هم در منقبت‌خوانی مسیر او را ادامه داده بود.
کاظمی در مورد آثار منتشر شده از شکوهی خاطر نشان کرد: مجموعه شعر «فانوس در هامون» او در سال 1388 به وسیلۀ انتشارات فدایی هروی در هرات چاپ شد.